28 augustus 2011
Zoals jullie weten ben ik de laatste fan van zogenaamde “project-boeken”. Oftewel: romans waarin de hoofdpersoon een lange tijd elke dag iets doet en daarover schrijft. Er blijken best veel boeken te bestaan rondom dit onderwerp. Ik heb in mijn leesarchief gezocht en vond deze boeken:
Julie en Julia van Julie Powell
Julie koos ervoor om in een jaar tijd alle recepten uit het kookboek van kooklegende Julia Child te maken en daarover te schrijven op haar blog.
Lees de hele blogpost …
20 augustus 2011
Op mijn vorige blog schreef ik korte recensies. Objectief en zo realistisch mogelijk. Het jeukte, want ik kon eigenlijk heel weinig van mezelf erin kwijt. Ik wilde zo graag vertellen hoe ik het lezen had ervaren. Dat de zon scheen, of het stormde, hoe ik me voelde…. Lag ik in bed of las ik juist in de tuin? En ik wilde vooral vertellen wat ik leuk vond of juist niet leuk aan een boek.
Maar een recensie hoort nu eenmaal objectief te zijn. Als je de nadruk wilt leggen op je persoonlijke beleving wordt het een subjectieve beschrijving en dat wordt ook wel een ‘lezersreactie’ genoemd.
Lees de hele blogpost …
11 augustus 2011
Na 20 dagen zwoegen en lezen heb ik een mooi rijtje boeken verzameld. Ik las een klassieker uit de jaren ’20, een kinderboekenweekgeschenk wat ik te lang heb laten slingeren, boeken die al jaren ongelezen in de kast lagen en juwelen die 5 sterren waard waren…
Vandaag begon ik in Desiderio, het debuut van Evelien van Steenis. En ineens bedacht ik me: wil ik dit boek wel in moordend tempo lezen?! Eigenlijk niet. Het boek wat door een cybervriendin is geschreven wil ik niet supersnel doorwerken, daar wil ik op me gemak voor gaan zitten.
Lees de hele blogpost …
10 augustus 2011
Ik spaar al jaren boekenweekgeschenken, maar lees ze nooit. Toch moet ik ze hebben. En ja, ook kinderboekenweekgeschenken spaar ik en die lees ik zo af en toe dus wel. Af en toe is niet altijd… Zo kreeg ik jaren terug Laika tussen de sterren van Bibi Dumon Tak. Toen ik thuiskwam legde ik het boek in een kast en verder vergat ik dit boekje.
Mijn leesproject bereikte gisteren de 17e dag. En ik had echt geen zin, ik wou graag doelloos rondzappen op televisie, ik wou graag vroeg gaan slapen en eigenlijk wou ik vanalles behalve één boek per dag lezen.
Lees de hele blogpost …
5 augustus 2011
Vandaag las ik Keetje Tippel. Je kent misschien de film nog wel… Dit boek is geschreven door Neel Doff en zij was van oorsprong Nederlandse, maar ze schreef in het Frans! Voor die tijd (jaren ’20) schreef ze toch wel een moderne roman.
Keetje groeit op in een groot gezin. Ze wonen in arme Amsterdamse volkswijken en verhuizen regelmatig. Zo woont Keetje bijvoorbeeld in een kelder, die om de haverklap volloopt met water. Het gezin is erg arm en Keetje gaat al op jonge leeftijd werken als loopmeisje bij een apotheek en later bij een hoedenmaker.
Lees de hele blogpost …
3 augustus 2011
Eindelijk heb ik het boek Een boek per dag van Nina Sankovitch gelezen! Ja, uiteraard ook in één dag… Het was me wat, iets meer dan 200 blz’s en om 18.30u had ik nog géén letter gelezen. Een inzinking was al nabij, want ik zou toch niet uitgerekend bij dit boek falen?! Het boek waarmee dit bizarre plan is ontstaan… Maar het ging goed. Ik schrapte de tv en sloot me op in de slaapkamer.
Nina heeft een inspiratievolle roman geschreven, een feelgood-roman met een lading leestips! Ze schrijft boeiend over de boeken die ze heeft gelezen, maar haalt vooral ook herinneringen op uit haar verleden.
Lees de hele blogpost …
2 augustus 2011
Gisteren las ik de literaire verhalenbundel: Ik weet hoe jongens huilen. Geschreven door Janneke van der Horst. En ik ben door dit boek heen gevlogen! Normaal gesproken kom je in een verhalenbundel altijd wel wat verhalen tegen die niet zo boeiend zijn, maar in Ik weet hoe jongens huilen is elk verhaal even boeiend om te lezen.
Janneke schrijft zo goed en kan een luchtig verhaal in één of twee zinnen ombuigen tot een indrukwekkend verhaal waarin de emoties radicaal veranderen. Dit zie je bijvoorbeeld terug in het verhaal ‘Dandy en een prinsesje’.
Lees de hele blogpost …
