20 oktober 2014

Alibi van Martine Kamphuis

Vroeger las ik al graag de thrillers van Martine Kamphuis.  Toen kwamen er een paar ya-thrillers van haar hand en nu eindelijk weer een ‘gewone thriller’. Ik was benieuwd!

WP is psychologe in opleiding, ze heet Wynona, maar haat het als mensen haar zo aanspreken, dus dan maar WP. Ze is al ver genoeg met haar opleiding dat ze ook eigen cliënten heeft. Één daarvan is Josje. Ze is nogal getraumatiseerd en heeft vaak nachtmerries als ze terugdenkt aan de ontgroeningspraktijken van haar studentenvereniging Metamorphoseon.

Bij de laatste ontgroening is Belle om het leven gekomen. Moord, zelfmoord of een ongeluk? Het is nooit duidelijk geworden. WP raakt gefascineerd door de duistere ontgroeningspraktijken en besluit haar collega Joachim te helpen met zijn eindopdracht. Samen duiken ze in de wereld van ontgroeningen en wat dit met de studenten doet. Ze raakt hierdoor nauw betrokken bij de dood van Belle en daar zat niemand op te wachten…

Een thriller over ontgroeningen, het trok mijn aandacht wel. Toch wel een mysterieus fenomeen in het studentenleven en interessant om dat in een thriller terug te zien. Metamorphoseon is een fictieve vereniging, maar in het boek wordt kort verwezen naar verenigingen die ooit in het nieuws zijn geweest. Al gauw had ik door dat het om een moord ging, want ja, het is toch een thriller.

Martine Kamphuis weet aardig wat spannende momentjes te creëren. Een buurman waar de gordijnen ineens lang dicht blijven, hond Jip die spoorloos is als WP thuiskomt. En de jongen van de hondenuitlaatservice die rondhangt in huis.

WP is een fijn personage om over te lezen. Ze lijkt heel zelfstandig en zelfverzekerd, maar is vanbinnen eenzaam en onzeker op sommige momenten. Momenten van faalangst komen boven water als ze gesprekken heeft met haar supervisor. En dat maakt van WP een levend personage, met herkenbare karaktertrekken. En ik vond het ook fijn dat dit keer een psychologe de hoofdpersoon was en niet weer een vrouwelijke rechercheur. Leuk om eens een andere insteek te lezen. En je kan duidelijk merken dat Martine Kamphuis geput heeft uit haar eigen vakkennis.

‘Alibi’ is spannend, maar de dader kwam niet als een verrassing. Ik had meteen zo iets van: ‘ah, jij… dat dacht ik al wel’. Vond ik dat jammer?! Niet echt eigenlijk. Het kan ook toeval zijn dat ik het wist, want er waren genoeg andere verdachten. De spanning op het einde maakte veel goed en losse eindjes werden mooi met elkaar verweven. Overigens zijn veel locaties uit het boek makkelijk op te zoeken met Google Streetview, aangezien straatnamen volop genoemd worden. Fijne en herkenbare thriller dus!

3 reacties

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: