14 maart 2016

Als je dit leest ben ik er nog van Jette Vonk

Jette Vonk nam mij mee op reis. Letterlijk over de wereld, maar ook een reis door haar gedachtes.

Jette Vonk krijgt te horen dat ze uitgezaaide borstkanker heeft. Woede en machteloosheid overvalt haar, maar al snel herneemt ze zichzelf. Ze stelt een bucketlist op, gaat mediteren en reist over de wereld naar bijzondere plekken, waaronder Bali, Kreta en Singapore. Ze maakt van haar leven een leven vol inspiratie en geluksmomenten, wat afgewisseld wordt met de keiharde momenten waarin ze geconfronteerd wordt met haar ziekte.

‘Als je dit leest ben ik er nog’ is een verhaal in dagboekvorm, met kiekjes, gedichten en quotes. Een soort plakboek van Jette’s leven op dat moment. Jette Vonk houdt een blog bij en haar blogposten heeft ze gebundeld tot een boek. Het is geen dik boek en de teksten worden regelmatig afgewisseld met foto’s en gedichten. Dat leest erg snel en gemakkelijk, omdat het steeds korte stukjes betreft.

Nergens wordt het verhaal zwaarmoedig, al proef je soms duidelijk de strijd van Jette, maar al gauw probeert ze dan haar leven weer zin te geven. Het geluk te zoeken, te genieten en tot rust te komen. Ze leest inspirerende boeken, leert mediteren en doet spirituele workshops. Zo af en toe overheerst de zweverigheid in haar stukjes, maar dit kon ik wel begrijpen. Ik denk dat je in zo’n situatie ook zoiets nodig hebt om aan vast te houden, haar gedrevenheid was in dat opzicht ook heel sterk aanwezig en dat vond ik heel inspirerend om te lezen.

Soms is het verhaal ook wat opsommend en herhalend. Maar ook dit gegeven kan ik ook weer begrijpen. Ik denk dat als je in zo’n situatie een dagboek bij houdt, in schrift, of via een blog, dat je het ook nodig hebt om wat vaker stil te staan bij je zegeningen en je geluksmomenten. Dat het fijn is om die steeds te benoemen, omdat het je herinnert aan krachtige en mooie momenten. Door het geluk te blijven voelen en vast te blijven houden, drijft het je ook weer verder in de toekomst. Ik denk dat je zoiets ook nodig hebt als drijfveer in zo’n situatie.

‘Als je dit leest ben ik er nog’ is een oprecht verhaal. Geraakt voelde ik me echter niet tijdens het lezen, daarvoor hield de schrijfster mij toch een beetje op afstand in haar verhaal. Wel heb ik veel bewondering voor haar manier van aanpak!  Dit kan zeker een inspiratie zijn voor lotgenoten!

Jette Vonk heeft ook een blog: zonder vonk geen vuur.