26 november 2017

De lift en de trap versus fysiek en digitaal lezen

Als je aan iemand zou vragen: hoe ben je boven gekomen? Dan krijg je nooit het antwoord: ‘Met de trap, want dat is veel echter!’ Ik heb ook nog nooit gehoord dat iemand de lift belachelijk heeft gemaakt of angstig riep: ‘hoe moet dat straks met de trappen als iedereen met de lift gaat?!’

Je kunt naar boven met een lift, met een trap, of met een roltrap. Alle drie de mogelijkheden brengen je naar boven (of naar beneden), maar alle drie hebben ze zo hun eigen manier en voordelen. Net zoals het lezen van boeken. Digitaal, papier of in audiovorm.

Lees de hele blogpost …

14 december 2014

Column op zondag: koffie blues

Tot mijn 25e dronk ik geen koffie. Maar wel thee. Op een dag ontdekte instant koffie drankjes in de supermarkt. Van die blikjes van een koffiegigant uit Nederland. Het was ijskoude latte en alleen in de zomer verkrijgbaar. Althans, dat merk waar ik toen aan verslaafd was.

Ik dronk er heel wat weg en heb zelfs nog naar de koffiegigant gebeld met de vraag of er een alternatief uit zou komen toen het uitverkocht was en niet meer terugkwam. Dat kwam er ook, maar  dat was niet te drinken, vond ik dan. Te sterk, wrang en zo anders van smaak dan ik gewend was.

Lees de hele blogpost …

30 november 2014

Column op zondag: voor het slapengaan

Ik zit in een heerlijke leesflow momenteel! Wat is het toch heerlijk om elke avond in bed te kruipen met mijn e-reader. Lekker nog een klein uurtje lezen voor het slapengaan.

Overdag schiet het lezen er soms bij in. Ik ben een echte buitenlezer en dat is met dit weer gewoonweg niet mogelijk. Binnen heb ik veel te veel afleiding en ook al probeer ik overdag of na het avondeten een uurtje lezen mee te pakken, dat lukt niet elke dag. Nu heb ik mezelf aangeleerd om elke avond voor het slapengaan te kiezen voor een boek en niet meer voor een suf televisieprogramma of internet.

Lees de hele blogpost …

23 november 2014

Column van zondag: ingetogen fan

Ken je dat, dat jezelf eigenlijk ergens te oud voor voelt? Fan zijn bijvoorbeeld. Ik denk dan altijd aan tieners die snerpend gillend, een posterbehang en hysterische verzamelwoede. Ik mag dat zo rustig beschrijven, want in mijn tienertijd was ik zelf zo’n fan namelijk. Behalve dan dat snerpend gillen. Dat deed ik dan weer niet.

Fan zijn noemde ik een tijdlang simpelweg ‘een bepaalde voorkeur hebben voor iets of iemand’. Ik heb bijvoorbeeld een voorkeur voor films met Carice van Houten, maar ik verzamel niks van haar, ik hou het bij enkele films van haar kijken. Ik noem mezelf niet echt een fan.

Lees de hele blogpost …

16 november 2014

Column op zondag: een heerlijke dag om te lezen…

Je kent het wel, een onverwachte vrije dag… een dag waarop je heerlijk een eind weg kunt lezen. Zo’n dag dat je eindelijk wat schot ziet in je leesstapel. Zo’n dag dat je uren met koffie of thee op de bank kunt lezen. Zo’n dag ligt er voor je.

Maar uiteraard moet je eerst nog wat boodschapjes halen. De mail checken en dan natuurlijk ook alle andere leuke internetzaken. Op social media verspil je weer aardig wat tijd, maar ach, ook dat is een vorm van investeren in je blog, althans dat maak je jezelf op dat moment wijs.

Lees de hele blogpost …

9 november 2014

Column op zondag: een nieuwe boekhandel zoeken

Ik noemde het altijd ‘mijn boekhandel’, alsof ik er woonde. Het was al jaren mijn vaste stek als het ging om boeken kopen, bestellen en snuffelen in de kasten. Maar er kwam een andere eigenaar. Een nieuwe naam, een grondige renovatie en een herindeling van het assortiment. Ook het vaste personeel moest eraan geloven.

De boekhandel leek steeds meer op een kiosk en de jonge meisjes achter de kassa keken glazig als je een boek wou bestellen. Treurig… maar het was zoals het was. Op zoek dus naar een nieuwe stek. Een boekhandel waar ik me thuis zou gaan voelen.

Lees de hele blogpost …

2 november 2014

Column op zondag: en dan zeg je nee

Ik struin door de boekhandel. In mijn gedachten selecteer ik de boeken die ik zie liggen op de tafels. ‘Lijkt me leuk’ tot ‘absoluut niet.’ Scannend loop ik voorbij de planken. Leg ik boeken terug die mij niet aanspreken en onthou ik titels die in mijn straatje liggen.

Zo gaat het ook met mailtjes van uitgeverijen. Scannend lees ik mijn mail. Wat ik niets vind gaat meedogenloos mijn inbox uit. Maar persoonlijke mailtjes van auteurs zijn een ander verhaal. Vooral de auteurs die in eigen beheer uitgeven en vragen of ik hun boek wil lezen. Het duidelijke woordje ‘nee’ lijkt vast te zitten in mijn keel.

Lees de hele blogpost …