3 juli 2014

Dansen met herinneringen van Martin Gijzemijter

De kaft van ‘Dansen met herinneringen’ trok me niet meteen aan, dat zeg ik eerlijk. Maar wat ben ik blij dat de auteur mij wees op dit boek. Het is een mooie en ingetogen roman over leven en verlies.

John en Mary ontmoeten elkaar en worden verliefd. Ze trouwen en zijn gelukkig, maar dan wordt Mary ongeneeslijk ziek. Alles gaat zo snel dat John niet de kans krijgt om écht afscheid te nemen. De tijd gaat verder, maar John geniet nergens meer van. Hij komt hooguit buiten voor noodzakelijke dingen. Op een dag staat een man voor de deur: Tucker.

Tucker is mysterieus, eist zijn plaats op en stelt bijzondere vragen. Hij biedt aan om John te helpen en John neemt het aanbod aan. Hierna komt John in een bijzonder avontuur terecht en komt hij Mary weer tegen. Hij leert nu omgaan met zijn verlies.

Ik vond ‘Dansen met herinneringen’ een apart en aangrijpend verhaal. Martin Gijzemijter schreef dit boek speciaal voor zijn vader. Hij zag dat zijn vader zoveel moeite met het verlies van zijn vrouw had, dat Martin besloot er een roman over te schrijven. Zodat zijn moeder voor even terug kwam in het leven van zijn vader. Het verhaal is fictie. Over hoe het afscheid eigenlijk had moeten gaan. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ‘Dansen met herinneringen’ een symbolisch cadeau is voor de vader van Martin. En dat wij allemaal de eer hebben dat we het ook mogen lezen.

Ingetogen en meeslepend nam Martin Gijzemijter mij mee in het leven van John. Met flashbacks naar hoe hij Mary ontmoet heeft en weer terug naar het heden. Het is een verhaal waar je van moet houden, want het is niet echt luchtig of vrolijk. En het gaf me tussen de regels door een mooie boodschap mee:  het leven is mooi, blijf niet stilstaan, maar ga verder…