29 november 2012

De eerste thrillers in mijn leven…

de eerste thrillers die ik las

De reünie van Simone van der Vlugt was de allereerste thriller die ik las. Het beviel me goed! Ik weet nog dat ik in die tijd helemaal geen thriller wou lezen. Het leek me meer iets voor mannen. Maar toen ik eenmaal bezig was in De reünie werd ik gegrepen door het fenomeen: spanning… En dat maakte iets in mij wakker.

Niet veel later begon ik aan De eetclub van Saskia Noort. Dat was de tweede thriller die ik in mijn handen had. Ik begon in de middag en eindigde laat op de avond. Ik was er duizelig van. Dit was heerlijk: lezen met spanning!

En daarna ging het hek van de dam. Ik raakte verslingerd aan Nederlandse thrillers. “Dichtbij-huis-thrillers” vond ik heerlijk om weg te lezen en ik kocht me suf.

Wat vond ik toch zo leuk aan deze thrillers? Ik vond vooral de herkenbaarheid leuk, de hoofdpersonages konden zo mijn buurvrouw zijn. De situaties waarin zij verzeild raakte, waren misschien ver van mijn bed, maar dat dachten de hoofdpersonages waarschijnlijk ook. En natuurlijk het pageturner-effect. Niet meer willen stoppen, helemaal in een verhaal kruipen, tot diep in de nacht lezen… ik vond het heerlijk!

Nu jaren later heb ik al heel wat thrillers gelezen. Ben kritischer geworden en thrillers die ik meestal in één dag uitlees noem ik “tussendoor-thriller”… Ik begon me verder te verdiepen in de subgenres. En thrillers behoren nu tot mijn favoriete genre. Ik ben blij dat ik toentertijd overstag ben gegaan!

De reünie was dus de eerste thriller die ik las, weet jij nog welke thriller dat bij jou was?

5 reacties

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: