19 juli 2013

De extase van Floor van Renee van Amstel

Kort nadat het tweede deel uitkwam, volgde al snel het derde deel in de Floor-serie. In de laatste Floor speelt vooral polyamorie een rol. Floor heeft een relatie met Jon en met Rick. Deze twee mannen vullen elkaar en Floor’s behoefte perfect aan.

Ondertussen is Floor nog steeds werkzaam bij Wan! Daar is ze ondertussen opgeklommen tot (anoniem) columniste. Het leven lijkt perfect, maar op een avond komt Floor thuis en vind ze handboeien aan de klink van haar deur, met het bloed er nog aan. En zo ontvangt ze nog meer mysterieuze dingen.

Rick wil graag trouwen met Floor, Jon maakt kennis met een tweede vriendin. Ondertussen liggen haar ouders in scheiding en is ze ceremoniemeester bij het huwelijk van haar vriendin Jasmijn, die overigens Rick niet op haar bruiloft wil… Stress alom dus. Het gelukkige en drukke leven begint bij Floor langzaam te duizelen. Wat wil Floor en wil Floor eigenlijk wel kiezen?

Het derde en laatste deel belicht vooral polyamorie en dit is zorgvuldig gedaan. En verder staan vooral ‘keuzes’ centraal in dit boek. Ieder personages lijkt wel iets van Floor te willen, zowel privé als in relationele sfeer. Ook komt het verleggen van grenzen aan bod. Wat dat betreft gaan de bdsm-passages in dit deel een stuk verder, maar nog steeds op een prettig leesbare manier beschreven.

Na de drie delen Floor kan ik zeggen dat de research heel degelijk en zorgvuldig is gedaan. Het verhaal is prettig geschreven en Floor heeft herkenbare eigenschappen. Haar keuzes en haar beslissingen waren niet makkelijk, maar haar beweegredenen zijn begrijpelijk. Althans voor mij… En wat dat betreft is Floor voor mij een realistisch personage geworden.

Floor is ten einde. Van de drie delen, vond ik het tweede deel het mooist! Het zijn boeken waar je van moet houden. Ja, deze boeken vallen onder het genre van erotische romans, als je daar niet van houdt, kun je deze trilogie beter skippen. Ik zelf ben zeer kritisch wat betreft deze boeken en ik zoek selectief de titels uit. Soms valt het dan nog tegen. Zoals laatst bij die van Laura Wiggers. Maar Renee van Amstel heeft bewezen dat er gelukkig ook goede titels bestaan in dit genre.