5 oktober 2017

De heksen van Roald Dahl

Gruwelijk eng! Dat is het thema van de Kinderboekenweek 2017. Als er één boek is wat voor mij daaronder valt is dat ‘De heksen’ van Roald Dahl. Als kind had ik er slapeloze nachten van, de verfilming deed daar nog een schepje bovenop!

Volgens de hoofdpersoon moeten we op onze hoede zijn voor heksen. Hij legt uit hoe we ze kunnen herkennen en vooral hoe gevaarlijk ze zijn voor kinderen. Samen met zijn oma belandt hij tijdens een vakantie in een hotel, waar toevallig ook de jaarlijkse heksenvergadering zal plaatsvinden…

Gruwelijk eng?

Mwah, ik heb vannacht gewoon kunnen slapen, dus dat viel wel mee. Ik vond vooral de eerste helft sterk en boeiend, dan zakt het verhaal een beetje in en wordt het vooral een doldwaas avontuur. Voor mijn gevoel was de jaarvergadering laat in het verhaal, maar nu kwam het best wel snel. Maar goed, ik denk dat ik nu gewoon sneller lees.

De recensies op Goodreads zijn leuk om te lezen. Er waren gelukkig wel meer lezers die vroeger bang waren van dit boek. De “engheidsfactor” zit vooral in de eerste hoofdstukken. Stellig wordt er geschreven over het bestaan van de heksen en hoe je ze kunt herkennen, maar ook wat ze met kinderen hebben uitgehaald. Ik weet nog wel dat ik als kind -kort na het lezen van dit boek- mensen anders bekeek als ze handschoenen droegen haha.

Boek versus film

Ik vind de film eerlijk gezegd leuker! Dat komt ook omdat Anjelica Huston de film draagt met haar rol als opperheks. In de film zitten ook dingen die niet in het boek zitten. Een verliefd kamermeisje (op mister Stringer), de opperheks heeft in de film een assistente, er is een ander einde en er zitten meer spanningsmomenten in de film dan in het boek. Roald Dahl was overigens not amused vanwege dat andere einde. Toch vond ik het eind van de film leuker dan in het boek.

Het hotel waar Luke samen met zijn oma logeert bestaat echt! Op hun site vertellen ze zelfs over de opnames van deze film in het hotel: klik

Jammer

Ergens vond ik het jammer dat ik die lugubere sfeer van toen niet meer opnieuw voelde toen ik ‘De heksen’ herlas. Ik merk nu dat er ook veel komische elementen in het verhaal verweven zitten en dat de tweede helft meer avontuurlijk dan eng is. De laatste hoofdstukken (over het kasteel in Noorwegen) kon ik me zelfs niet meer herinneren. Herlezen was leuk, maar mijn ervaring is nu heel anders dan toen ik nog een kind was.