13 oktober 2014

De offerschalen van Satan van Robert Thomson

‘De offerschalen van Satan’ las ik afgelopen week vrij snel uit. Eenmaal begonnen wou ik alleen maar doorlezen. Want het is heel meeslepend, schokkend en soms ook wel eng.  Laat ik eerst vertellen waar het over ging.

Deze roman gaat over Paula. Paula is een onbevangen jonge vrouw en verliefd op advocaat Marcel. Als ze zijn ouders voor het eerst ontmoet gaat dat niet vlekkeloos. Zijn familie is zeer streng gelovig en ze reageren heel afkeurend op Paula. Toch weet Marcel hoe hij Paula voor zich kan winnen en ze trouwen dan al vrij snel met elkaar.

Paula hoopt dat Marcel losser wordt als ze eenmaal getrouwd zijn. Maar het tegendeel blijkt waar te zijn. Marcel ontpopt zich als een streng gelovige echtgenoot, die zijn huwelijk laat leiden door de regels van de bijbel. Maar dan wel met zijn eigen interpretatie van die regels. Zo mag Paula absoluut niet genieten van de seks, mag ze geen make-up dragen en moet ze kleding uitkiezen die blote delen van haar lichaam bedekt. Marcel houdt haar bij alles haarscherp in de gaten en ziet in zichzelf een goede echtgenoot wanneer hij haar later fysiek straft als ze regels niet nakomt. Haar schoonouders stimuleren Marcel in zijn praktijken .

Voor Paula is alles een hel. Ze is doodongelukkig, maar probeert toch de liefde van Marcel terug te winnen. Maar dat loopt volledig verkeerd als ze wil vertellen dat ze een kindje krijgt. Ze wordt wakker in het ziekenhuis en Marcel wordt opgepakt. Na deze gruwelijke nachtmerrie lijkt voor Paula eindelijk de zon te gaan schijnen. En dan begint deel 2 van dit verhaal. Een nieuwe liefde voor Paula, een man die haar op handen draagt. Maar ondertussen is Paula nog steeds niet verlost van haar verleden en wordt ze in alles zoveel mogelijk dwarsgezeten.

Een schokkend verhaal… Vooral het eerste deel met de gruwelijke mishandelingen. Zowel geestelijk als lichamelijk. Onmogelijk bijna om voor te stellen dat er inderdaad zulke mannen bestaan. Die zo opgaan in het geloof, er zo op blindstaren en dan blijven denken dat ze het juiste doen. Onmenselijk bijna. Maar ik zou gek zijn als ik zou zeggen dat het niet bestaat. Mishandeling, kortzichtigheid en vooral de invloed van de ouders en hun opvoeding maakte van Marcel een klootzak eerste klas. Wat werd ik kwaad op hem tijdens het lezen!

Robert Thomson heeft een eigenzinnige schrijfstijl, durft over het randje te gaan. Hij wist me vast te houden en dit tot bijna half vier ’s nachts! Er gebeurde heel veel in ‘De offerschalen van Satan’ soms zelfs teveel en dat maakt het verhaal bij vlagen schokkend. De mishandelingen in naam van de Heer geven het verhaal een eng randje. En ik weet dat het zo kan zijn, er zijn mensen die inderdaad zo verschrikkelijk kortzichtig zijn en alle menselijkheid uit het oog verliezen als godsdienst-waanzinnigheid om de hoek komt kijken.

De constante dreiging in Paula’s leven maken eerder van dit verhaal een thriller dan een roman. Daarom kan ik het niet echt goed plaatsen in een genre. Vooral de godsdienst-waanzinnigheid vind ik al thrillerachtig genoeg. Paula leeft constant in angst en ook ik werd bang als Marcel thuiskwam en spiedend in het rond keek op zoek naar een misstap van Paula. En je voelt hoop. Hoop dat Paula eindelijk gelukkig wordt, maar ook dat ze eindelijk eens echt voor haar zelf kiest en niet meer over zich heen laat lopen. Ik kan dit boek aan iedereen aanraden! Het maakt namelijk zoveel los en geeft zoveel om over na te denken.

4 reacties

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: