23 juni 2014

Dorsvloer vol confetti van Franca Treur

dorsvloer vol confetti cover

In september komt ‘Dorsvloer vol confetti’ uit in de bioscoop. Het boek lag al heel lang op mijn ntl-stapel en mijn nieuwsgierigheid naar dit boek was al bijna net zo hoog als die stapel… Ik las verschillende recensies over dit boek. Heel wisselend en dus besloot ik dat er maar één ding op zat: beginnen en doorlezen!

De jonge Katelijne groeit op in een boerengezin in Zeeland. Ze heeft zes broers, is het enige meisje en haar ouders zijn streng. De familie is gelovig en gaat vaak naar de kerk. Het leventje op de boerderij in het Zeeuwse dorpje is beklemmend en saai.

Katelijne voelt zich soms eenzaam in haar beperkte wereld vol met jongens en mannenwerk. Ze leest graag, maar dat wordt door niemand begrepen. Het leven kabbelt voort op de boerderij. Er gebeurd nooit wat, of eigenlijk toch weer wel… want op de boerderij heeft iedereen het druk en alles draait om het geloof en de kerk.

‘Dorsvloer vol confetti’ leest langzaam. Ik heb er dagen over gedaan. Maar gaandeweg kwam ik erachter dat het misschien juist wel goed was. Op deze manier leerde ik de wereld van Katelijne beter kennen. Voor haar gaan alle dagen langzaam. Nooit zal er iets spannend gebeuren. Het leven kabbelt voort op de boerderij. En zo kabbelt het boek ook verder. Nergens gebeurt er iets, en toch gebeurde er heel veel…

Ik werd het verhaal ingezogen. Ik was zo nieuwsgierig wat de onbevangen Katelijne de volgende dag zou meemaken. Het was interessant om te lezen hoe ze als enige dochter staand blijft in het jongensgezin. Hoe de vader en de moeder het gezin runnen en dat er soms echt wel ruimte was voor liefde voor Katelijne, ook al leek in het begin dat de gelovige ouders er te stijfjes voor waren.

De schrijfstijl is afstandelijk, ook al wordt het verhaal verteld vanuit Katelijne. Katelijne praat soms over haar ouders alsof het vreemde mensen zijn. Een stijl waar je aan moet wennen, maar die volgens mij niet vreemd is in die omgeving. Het was interessant om een inkijkje te krijgen. En te zien hoe Katelijne in het -voor haar- saaie leven toch wat meer sprankeling weet te creëren.

‘Dorsvloer vol confetti’ is een boek waar je van houdt of niet. Ik hou van deze stijl en deze manier van vertellen. Het stemde me tot nadenken. Hoe beperkt je kunt leven door de kerk. Dat je geen tv kijkt en zelfs bepaalde liedjes niet mag zingen. Waarom sommige hun haar niet eens mogen knippen en het sprookjesboek van Grimm voor een hoop achterdocht zorgt. Ik ben blij dat ik dit boek na al die tijd eindelijk heb gelezen en ik ga de film zeker kijken!

7 reacties

  • 23 juni, 2014 om 10:01
    Ellis zegt:

    Het maakt me toch wel nieuwsgierig


  • 23 juni, 2014 om 12:01
    Inge zegt:

    Ik moet dit boek echt nog eens herlezen. Zelf ken ik de wereld van Katelijne van binnenuit, en dat ben je toch voortdurend aan het vergelijken en vooral bezig met de herkenning.
    Los daarvan vind ik dat Franca Treur op een hele mooie manier heeft laten zien wat de kracht van verhalen is. Heel bijzonder vond ik het bijvoorbeeld dat Katelijne merkt dat haar zelf verzonnen verhalen invloed kunnen hebben op andere personen in haar omgeving.


    • 23 juni, 2014 om 16:32
      Leesdame zegt:

      Dat ben ik met je eens! Maar ook de kracht om een situatie te beschrijven waarin werkelijk niets bijzonders gebeurde, maar die toch zoveel vertelt. En wat ik zo mooi vond was dat de ouders soms afstandelijk overkomen,toch ook heel warm en liefdevol zijn naar de kinderen toe, Alleen dat wel op hun manier.


      Leesdame
      Beantwoorden

  • 23 juni, 2014 om 15:36
    José zegt:

    Ik ken/kende het niet, zelfs de schrijfster niet (gaat zich waarschijnlijk in een hoekje zitten schamen 😉 )
    Maakt zoals Ellis al zegt wel nieuwsgierig!


  • 23 juni, 2014 om 18:52
    Sandraschrijftenleest zegt:

    Mooie leeservaring Luna!
    Ik herken het trage tempo en het “er gebeurt niets” van De Woongroep en Dorsvloer vol confetti ligt nu bijna boven aan op mijn te lezen boeken stapel. Je leeservaring heeft mij nog nieuwsgieriger gemaakt.


    Sandraschrijftenleest
    Beantwoorden

    • 23 juni, 2014 om 22:21
      Leesdame zegt:

      Is De Woongroep ook op deze wijze geschreven? Dan krijg ik nog meer zin om die ook zo snel mogelijk te gaan lezen! 🙂


      Leesdame
      Beantwoorden

  • 25 juni, 2014 om 20:17
    lous zegt:

    Mooie leeservaring! Deze heb ik meteen in mijn bol winkelmandje gelegd 🙂


Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: