30 augustus 2016

Drie misvattingen opgehelderd omtrent het schrijven van kritische leeservaringen

Ik ben eerlijk, dat zeg ik overal, ook in mijn recensie-beleid. Dan komt het dus voor dat er soms een leeservaring voorbij komt waar ik vrij kritisch in ben.

Helaas wordt daar nogal wisselend op gereageerd. Sommige vragen zich af waarom je dan die boeken leest, andere denken dat niemand er wat aan heeft etc. Ik heb deze misvattingen in de afgelopen jaren vaak voorbij zien flitsen. Soms vraag ik me af of er tegenwoordig geen taboe rust op kritisch zijn… Vandaag probeer ik drie misvattingen op te helderen.

Waarom lees je dan die boeken?!

Omdat ik het leuk vind! Net zoals ik af en toe een burger van de Mac lekker vind en die krijgt ook absoluut geen vijf sterren. Het is gewoon fout, maar lekker. Ik kijk ook vaak GTST, dat vind ik alles behalve steengoed, maar het kijkt wel lekker weg. Zo werkt het ook bij boeken. Sommige boeken lezen ontzettend lekker weg, maar zijn het net niet.

Daarnaast vind ik het erg leuk en leerzaam om een boek van twee a drie sterren te recenseren. Het prikkelt en daagt me uit. Uitpluizen waarom ik niet zo enthousiast ben, wat er mis mee is in mijn ogen en dat zo tactvol en zinvol mogelijk formuleren. Dat is leuk, daarom blog ik en ik leer het allermeest van dit soort kritische leeservaringen.

Niemand heeft iets aan een negatieve recensie

Allereerst zit er een groot verschil tussen kritisch en negatief zijn. Kritisch kan prima hand in hand gaan met tact en positiviteit. Ik probeer altijd de goede dingen tegenover de kritische aspecten te plaatsen. Bij elk boek past namelijk wel een lezer is mijn idee.

Maar om terug te komen, heeft iemand er iets aan?! Ik denk van wel. Net zoals ik je iets aan kan raden, kan ik je ook wat afraden. Boeken zijn erg duur, de keuze is reuze. Met een kritische recensie/leeservaring kan een lezer misschien wel meer dan met een vijf sterren recensie/leeservaring.

Daarnaast zijn mensen vreselijk nieuwsgierig. Ik ook! Als ik een blogger heel kritisch over een boek zie schrijven, vraag ik me wel eens af: hoe zou ik dit boek eigenlijk vinden?! Als een blogger heel kritisch is over een bloemige schrijfstijl, dan denk ik misschien: oh, dat vind ik juist mooi! Het helpt je dus kiezen en het maakt een lezer misschien juist heel nieuwsgierig.

Je helpt een auteur niet met een twee sterren recensie

Help ik een auteur wel met een neppe ophemelrecensie? Als ik kritisch ben, dan meen ik het. Ben ik enthousiast, dan meen ik het ook! Daarbij blog ik niet voor auteurs, maar voor mezelf en voor mijn lezers. Mijn lezers willen eerlijkheid en ik bied ze dat.

Dat is niet altijd even makkelijk, I know! De drempel tussen blogger en auteur is namelijk erg laag. Tegenwoordig kijken auteurs bijna figuurlijk over je schouder mee als jij hun boek leest en gaat recenseren en dat bijvoorbeeld allemaal bespreekt op Twitter. Social Media zorgt ervoor dat je elkaar snel kunt benaderen. In veel gevallen een gegeven, in sommige gevallen ook een beetje te dicht op je huid.

Er bestaat dan bijvoorbeeld ook de kans dat je een verontwaardigende auteur in je privé mail hebt zitten als de recensie niet voldoet aan de verwachting. Dat is niet leuk, dat is soms zelfs een beetje eng, maar dat overleef je ook wel weer. Als jij rustig blijft, duidelijk uitlegt waar het voor jouw gevoel misging in het boek, dan is er negen van de tien keer niks aan de hand. Is er wel wat aan de hand, wordt een auteur verbaal agressief, of gewoon vervelend? De blokkeerfunctie is niet voor niets uitgevonden op social media.

En wat ook nog wel eens kan helpen… niet alles hoef je meteen te delen. Ik lees wel eens boeken waar een embargo op zit, die lees ik in stilte en pas later deel ik dat in social media. Door een beetje afstand te creëren, geef je jezelf ook meer lucht en met die afstand blogt dat ook een stuk makkelijker. Dat scheelt een boel kan ik je zeggen. Want vaak als je begint en je tagt de auteur, dan zal hij of zij jou in de gaten gaan houden. Ik geef deze auteurs trouwens geen ongelijk. Ook zij zijn nieuwsgierig!

7 reacties

  • 30 augustus, 2016 om 17:53
    Nikkie

    Goed stuk waar ik mij in kan vinden! Daarbij waardeer je een goed boek nog meer na een mindere leeservaring 😉



  • 30 augustus, 2016 om 20:38
    Annelies

    Goed artikel! Veel (beginnende) auteurs krijgen graag eerlijke feedback over waar het beter kan bij een volgend boek, is mijn ervaring.



  • 31 augustus, 2016 om 14:02
    Lalagè

    Pff doen auteurs dat echt? Ik zou dan spontaan niets meer willen lezen van zo iemand… Ik heb weleens een reactie gehad van een auteur, maar dat was dan altijd positief.



    • 31 augustus, 2016 om 21:07
      Leesdame

      Ja, dat gebeurt wel eens. Eentje die zelfs wou dat ik ook mijn recensies liet verwijderen op sites als Vrouwenthrillers en het voormalige Dizzie. En ja, ik kap dan meestal ook met de boeken van zo’n betreffende auteur. En soms zijn het niet de auteurs, maar de fans… die zijn nog een stukje vervelender en brutaler. Maar gelukkig bestaat er zoiets als een blacklist.



  • 31 augustus, 2016 om 21:43
    zonenmaan11

    Ik denk dat een auteur ook heel veel kan met goed onderbouwde kritiek in een recensie. Het staat namelijk bol met hoe een echte lezer het boek heeft ervaren en wat misschien de volgende keer anders kan.



  • 2 september, 2016 om 16:42
    Vivian van Leeuwen

    Goed stuk! Ben het helemaal met je eens, vooral met wat je zegt over de minder positieve recensies: ik probeer dan zo goed mogelijk uit te leggen wat ik niet leuk vind, maar ook op zoek te gaan naar dingen die wél goed zijn. En wat Emmy zegt: goed onderbouwde kritiek is echt van waarde voor auteurs.



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: