27 november 2016

Droombeeld van Loes den Hollander

Ik pakte weer eens een thriller op van Loes den Hollander. Soms zijn haar thrillers (super)spannend. Soms ook niet… Bij ‘Droombeeld’ duurde het best wel lang voordat het verhaal echt spannend werd. Maar supersnel las het boek wel!

Maartje wordt overvallen in haar huis, van daaruit gaan we vlug naar de volgende verhaallijn rond Twan, Maartjes man. Hij is onder de trein gesprongen. Schoonzus Natasja en vriendin Anouk lijken dubbele agenda’s te hebben. Maartje is de spil in deze situatie, maar grip krijgen op alles lukt haar net niet.

Er gebeurde heel wat in ‘Droombeeld’ en met name met Maartje en haar leven. Ze krijgt wat voor haar kiezen: een overval, een man die zelfmoord pleegt én een dubbele agenda had. Een schoonzus met een dubbele agenda, een vriendin met een dubbele agenda. Een lieve jongen die de tuin van Maartje onderhoudt, maar ook overlijdt. Een geheimzinnige vrouw met rood haar die wordt gesignaleerd.

Brieven van een anoniem persoon. Zwager Sep die plotseling verdwijnt. En geld, veel geld… wat gewoon bij Maartje thuis ligt, zonder dat Maartje dat zelf weet. De vele aanknopingspunten die er zijn probeert Maartje (en de lezer) aan elkaar te knopen. Als lezer was ik er alleen iets beter in dan Maartje… Wat op den duur wel gaat storen, want je denkt op een gegeven moment: kom op zeg… doe je ogen open!

In staccato stijl en in korte hoofdstukken raast het verhaal voorbij. Veel tijd voor Maartje om bij te komen van de overval is er niet. Die overval wordt trouwens compleet verdrukt door de verhaallijnen die erop volgen. Doordat de nadruk vooral ligt op de situaties, worden de personages niet echt uitgediept. Hierdoor komt het over alsof Maartje alles koel registreert en verwerkt. Daardoor bleef Maartje afstandelijk en oppervlakkig voor mij als lezer. Het einde van het boek was nogal abrupt vond ik. Ik had nog wel wat vragen, maar daar kwamen geen antwoorden meer op.  Voelde toch wel onbevredigend toen ik het boek sloot.

Maar toch leest ‘Droombeeld’ wel heel gemakkelijk weg en dat is in drukke tijden, of op dagen dat je je niet zo lekker voelt, wel heel erg fijn! Voor je er erg in hebt, heb je alweer een kwart van het boek weg gelezen. De korte hoofdstukjes lezen ook lekker voor het slapengaan, want vooruit, je kan er nog wel eentje lezen voordat je het licht uitdoet. Ik vond het een prima boek om mezelf even mee te vermaken, lang blijven hangen zal het niet.