26 juni 2017

Geen kind meer van Esther Boek

Ik heb ‘Geen kind meer’ uitgelezen en ben er stil van! Wat een heftig verhaal… Schaamte, verdriet, woede… alles komt voorbij in dit boek. Maar de rode draad is toch wel het vele onrecht wat dit gezin is aangedaan. ‘Geen kind meer’ is een thriller gebaseerd op een waargebeurd verhaal!

De 19-jarige Dex wordt bruut van zijn bed gelicht door de politie. Hij wordt verdacht van verkrachting van een minderjarig meisje. Moeder Anna weet honderd procent zeker dat haar zoon onschuldig is, maar dan komt er nog een beschuldiging…

De poel van bedrog

Anna en haar gezin vallen in een poel van bedrog, onrecht en corruptie. De meisjes die aangifte doen worden uiterst serieus genomen. Met Dex en zijn moeder wordt eindeloos gesold. Ook als er sprake is van geweldpleging, laten ze Dex links liggen. De politie betrekt zelfs in hun jacht naar Dex de jongste zoon van Anna hierbij. Jarenlang is het leven voor Anna, haar tweede man Martijn en haar kinderen een hel.

De meisjes komen ook aan het woord… Charlotte en Destiny… Hun verhalen rammelen, maar de overheid ziet deze rammelingen in de verklaringen niet. Ook krijgen Anna en Dex te maken met een partijdige advocate. Dex krijgt eerst een jonge advocate toegewezen. Ze is nog jong, onervaren en je merkt aan alles dat het haar niet echt interesseert of Dex vrijuit gaat of niet. Ook zij lijkt haar oordeel al klaar te hebben. Gelukkig komt er al snel een ervaren en betrokken advocaat. Dan volgt het eindeloze proces van rechtszaken, herhaaldelijke arrestaties en een leven vol dreiging van buitenaf.

Heftig verhaal

Esther Boek schreef op wat haar en haar gezin is overkomen… Haar zoon werd vals beschuldigd en werkelijk iedereen bij de overheid lag dwars. Verkrachting is een ernstig misdrijf, de meisjes waren minderjarig, het oordeel was al geveld nog voordat de zaak was voorgekomen. Toen het voorkwam, verschenen de rechters al met minachting in hun ogen in de rechtszaal. Het deed me denken aan de boeken van en over Lucia de B. Na dit boek is mijn vertrouwen in ons rechtssysteem nog meer gedaald.

Het is heftig als een gezin zo getroffen wordt door een nachtmerrie. Een zenuwslopende hel was het… Daarom zet ik dit boek toch onder de noemer thriller en niet onder waargebeurd.

Schrijfstijl

Het boek is opgedeeld in verschillende perspectieven en tijdsbeelden. We schakelen steeds naar verschillende kwartalen van verschillende jaren. Soms terug het verleden in als de meisjes aan het woord komen. Esther Boek heeft namelijk ook hoofdstukken toegeschreven aan de meisjes die aangifte deden. Maar de verhaallijn van Anna blijft voor mij de meest meeslepende verhaallijn om te volgen. Haar moederliefde vond ik zo mooi om te lezen. Dat ze zo onvoorwaardelijk gelooft in de onschuld van haar zoon. De moeder is echt een mooi mens!

De schrijfstijl is meeslepend en op een bepaalde manier heel spannend. De allesbeslissende rechtszaken komen eraan en daar wil je als lezer ook naartoe. Komt het dan eindelijk goed met Dex? Het boek nadert de laatste pagina’s… zou het dan toch? Die spanning hield me echt vast! Esther Boek kreeg het voor elkaar dat ik als lezer óók geloofde in de onschuld van Dex.

Ik miste  nog wel een soort van epiloog… Ik was en ben namelijk zo benieuwd hoe het nu met dit gezin gaat. Een week lang leefde ik mee met het gezin van Anna en heb ik met verbazing gelezen hoe roekeloos en kortzichtig de overheid te werk kan gaan.

6 reacties

  • 26 juni, 2017 om 06:59
    Bianca Ronday zegt:

    Dit boek wil ik heel graag lezen, maar ik heb wel mijn twijfels of hij geschikt is voor de vakantie leeskoffer.


    Bianca Ronday
    Beantwoorden

    • 26 juni, 2017 om 18:05
      Leesdame zegt:

      Het is idd meer een boek om in alle rust thuis te lezen, dan op een ligbed aan een druk strand. Het boek maakt nogal wat los. Maar, aan de andere kant, als jij een vakantie hebt, waar je alle rust hebt om jezelf te verdiepen in een boek, dan zou ik zeggen: neem dit boek gewoon mee.


      Leesdame
      Beantwoorden

  • 26 juni, 2017 om 11:29
    Lyanne zegt:

    Oh wat klinkt dit heftig! Alleen de achterflap al… Deze gaat echt op mijn leeslijstje! (Maar inderdaad, misschien iets te heftig voor de vakantie?)


    Lyanne
    Beantwoorden

    • 26 juni, 2017 om 18:07
      Leesdame zegt:

      Ligt eraan wat je gaat doen met de vakantie. Ga je naar een warm land en druk strand, laat het dan lekker thuis en neem een feelgood roman mee. Ga je juist de rust opzoeken en heb je alle tijd voor een goed boek, dan kan je het prima lezen.


      Leesdame
      Beantwoorden

  • 26 juni, 2017 om 16:01
    Esther Boek zegt:

    Dag Leesdame

    Wat een prachtige, ontroerende recensie. Ik ben er erg blij mee. Dank je wel.

    Als antwoord op het gemis van je epiloog en waarom ik die niet geschreven had. Ten tijde van het voltooien van mijn manuscript kon ik nog niet zoveel positiefs melden. We waren allemaal in de opbouwende fase. Nu gaat het steeds beter. Van ons vijven zijn er al twee klaar met hun behandeling ter verwerking. De andere drie zijn mooi op weg om dit doel ook te bereiken.
    Allevijf zijn we sterker uit de strijd gekomen en als gezin zijn we hechter geworden. Ook het verschijnen van ‘Geen kind meer’ was therapeutisch en de aandacht die in verschillende media gegeven is aan het onderwerp ‘vals beschuldigd worden van een seksueel misdrijf’ en wat nog steeds gegeven wordt, is winst.

    Ik ben trots op mijn vier mannen. Ze hebben zich als krachtige mensen laten zien en hebben elkaar bewezen dat ze altijd een front vormen om de ander te beschermen. Dit is een mooi cadeau, ondanks dat de verpakking en de gelegenheid tot geven, afgrijselijk was.

    Groeten,
    Esther Boek


    Esther Boek
    Beantwoorden

    • 26 juni, 2017 om 18:03
      Leesdame zegt:

      Wat lief dat je langskomt op mijn blog Esther en antwoord geeft op mijn punt dat ik een epiloog miste en je daar alsnog dieper op ingaat. Dank je wel daarvoor! Fijn ook om te lezen dat het beter gaat met jullie!


      Leesdame
      Beantwoorden

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: