7 april 2015
Yep… ik las ‘Pitty naar kostschool’ in het Engels. Maar er was nergens een Pitty te bekennen in dit boek. Klopt helemaal, want oorspronkelijk heet ze ook geen Pitty. Nee, Enid Blyton bedacht de naam Darrell voor haar hoofdpersoon. Gek eigenlijk, want Pitty lijkt in de verste verte niet op Darrell. Zou je eerder verwachten dat de vertaalster toentertijd ook Darla had kunnen kiezen. Whatever… op naar de leeservaring.
Waarschijnlijk kent iedereen het verhaal wel: Darrell gaat naar de kostschool Malory Towers. Een meisjesschool met slaapzalen, conversatiezaal en typische Engelse kostschool gebruiken.
Lees de hele blogpost …
19 februari 2015
Ik lees deze serie nou niet echt op volgorde, maar ach, variatie moet kunnen. Ik kies lukraak steeds een deeltje uit de HOI serie. Gewoon omdat ik toch wel benieuwd ben naar Rosa en ook omdat er best wel serieuze situaties geschetst worden door Francine Oomen.
Rosa heeft een stiefvader, haar moeder is zwanger en ze verhuisd van Den Bosch naar Groningen. Rosa laat dus haar vrienden achter en moet helemaal opnieuw gaan beginnen in een vreemde provincie. Daar komt van alles bij kijken: een nieuwe school, nieuwe omgeving en natuurlijk de komst van haar broertje.
Lees de hele blogpost …
28 januari 2015
Dit is een boek uit de zogenaamde ‘HOI-serie’ van Francine Oomen. Oftewel, de Hoe overleef ik… serie met Rosa in de hoofdrol. Ik had er nog nooit één boek van gelezen, de film had ik echter wel een keer gezien en die vond ik druk, heel druk!
De kaft van dit boek vond ik ook druk en het verhaal eigenlijk ook wel. Nou ben ik natuurlijk niet de doelgroep en ik snap best dat het voor de jeugd wat drukker en sneller mag tegenwoordig, dus ja, die insteek vind ik dan wel logisch. Ik vond het zelf helaas nogal afleiden van het daadwerkelijke verhaal.
Lees de hele blogpost …
23 januari 2015
Heel lang geleden was ik lid van de Taptoe. Daar stonden vaak boekentips in en ik weet nog dat daar dit boek in stond. Toentertijd heb ik het boek van de bieb geleend, maar laatst kwam ik dit boek weer tegen en las ik het nogmaals.
Ik had nu een versie met een hele andere kaft. Vroeger was het een kinderlijke omslag met twee kinderen in de duinen met een briefje. Deze kaft is wat meer volwassener en zal tieners ook eerder aanspreken. Het verhaal is overigens nog steeds net zo gemoedelijk als toen.
Lees de hele blogpost …
24 december 2014
Als ik eraan terugdenk, dan denk ik aan de kleur rood. De voorkant van de kaften waren weliswaar heel kleurrijk, maar de rest van de vormgeving was rood. Ook de cassettebandjes. De Luister Sprookjes van Lekturama zijn voor mij een duidelijke herinnering aan mijn kindertijd.
Het cassettebandje ging gelijk op met het boek. Je kon exact meelezen en er klonk een ping als je de pagina om moest slaan. Dat was meer voor de kinderen die niet konden lezen, maar die wel via de rijk geïllustreerde plaatjes het verhaal volgden.
Lees de hele blogpost …
13 november 2014
Ik ben al jaren fan van Annie M.G. Schmidt en kan er nog steeds van genieten om haar boeken te (her)lezen. Het zijn vaak heerlijke gemoedelijke verhalen. Zoals Minoes, Pluk van de Petteflet, Floddertje en Waaidorp. Maar er zijn nog een aantal boeken van haar die ik nog niet heb gelezen.
Zoals Wiplala. Jarenlang had ik het idee dat dit boek over een kraai zou gaan. Ja, ik weet het… hoe kom ik erbij?! Maar in een verzamelbundel van Annie las ik een stukje uit Wiplala. Wiplala bleek geen kraai te zijn, maar een kaboutermannetje.
Lees de hele blogpost …
30 augustus 2014
Terwijl bijna iedereen naar ‘The fault in our stars ging’, was ik weer eigenzinnig en ging naar ‘Oorlogsgeheimen’. Een Nederlandse jeugdfilm gebaseerd op het gelijknamige boek van Jacques Vriends. Een mooie en ingetogen verfilming!
Deze film draait al een tijdje, maar ik had eerst niet de intentie om deze in de bioscoop te zien. Even eerlijk, ik vind het bij jeugdfilms vaak vrij luidruchtig in de zaal. Maar ik heb ervaren dat als je een maand of langer wacht, dan valt dat allemaal wel mee. En dus ging ik vanmiddag kijken.
Lees de hele blogpost …
9 juli 2014
Het was eventjes geleden dat er een jeugdboek voorbijkwam op mijn blog. Maar vandaag heb ik er weer een voor jullie! Ik las ‘Op blote voeten’ van Maren Stoffels.
Sam loopt graag op blote voeten, heeft haar haar kort geknipt, ligt wel eens in de clinch met haar moeder en heeft een jongere zus: Julia. Met Julia kon ze het vroeger goed vinden, maar Julia is nogal veranderd en netjes geworden. Sam gaat vaak zwemmen met haar vriendin Bo en schrijft brieven aan een vriendin van vroeger: Wendy. Maar die brieven liggen in een doos in haar slaapkamer en worden niet verzonden.
Lees de hele blogpost …
26 februari 2014
Ik koos deze week voor een kinderboek van Mirjam Mous. ‘Ouders te koop’ is een boek voor kinderen tussen de 8 en 10 jaar.
Niels schaamt zich voor zijn ouders. Omdat zijn moeder rondloopt in een minirok en knalrood haar heeft.
Zijn vader gedraagt zich ronduit asociaal. Rijdt keihard met de auto, scheldt en drinkt. Ze wonen in een caravan op een camping en voor zijn ouders is het leven een groot feestje. Niels schaamt zich zo voor zijn ouders dat hij uiteindelijk een leugen verzint.
Lees de hele blogpost …
19 februari 2014
Ik heb voor Kinderboekentijd dit keer een leeservaring! ‘Het grote voorleesboek’ van Annie M.G. Schmidt. En dit boek is nóg leuker dan ‘Een visje bij de thee’.
In dit voorleesboek komen vrijwel alle personages aan bod. Pluk, Jip en Janneke, Ibbeltje, Otje, Abeltje, Minoes, Floddertje, Wiplala en nog veel meer bekende personages komen voorbij. Naast de verhaaltjes zijn natuurlijk ook een groot aantal versjes van Annie opgenomen in deze kleurrijke bundel: Ik ben lekker stout, Juffrouw Scholten, Dikkertje Dap etc.
Lees de hele blogpost …
5 februari 2014
Op woensdag iets over kinderboeken. Ik denk trouwens nog steeds na over een pakkende rubrieknaam. Suggesties zijn welkom onderaan de post.
Maar goed, ik had afgelopen week geen tijd om een kinderboek voor vandaag te lezen, dus ik heb geen leeservaring vandaag, maar wel een ander soort blogpost rondom kinderboeken. En vandaag is ook de laatste dag van de Poëzieweek en daar had ik niets mee gedaan, dus vandaag combineer ik deze twee thema’s een beetje met elkaar. Als ik aan versjes denk én aan kinderboeken, dan denk ik aan Annie!
Lees de hele blogpost …
29 januari 2014
Ik las ‘Black box’ van Anna Woltz. Een vaag boek, waarbij ik me constant afvroeg: wordt dit ooit nog spannend?
Jamie is 17-jarig meisje en ze mag meewerken aan een spectaculair reality programma: Black Box. In een afgesloten huis op de pier van Schevening wordt een groepje kinderen gevolgd die op elkaar zijn aangewezen. Er is geen volwassenen bij. Alles wordt geregistreerd door camera’s en uitgezonden op televisie. “Alles voor de kijkcijfers” lijkt de stelregel te zijn en voor die kijkcijfers hebben de programmamakers alles over!
Lees de hele blogpost …
