24 september 2018

Kom hier dat ik u kus van Griet op de Beeck

Al heel lang was ik benieuwd naar de romans van de Vlaamse schrijfster Griet op de Beeck. Tot op heden kende ik alleen het boekenweekgeschenk ‘Gezien de feiten’ van haar.

In drie delen volgen we het leven van Mona. Als kind, als 24-jarige en als 35-jarige. Mona had geen makkelijke jeugd en verloor haar moeder al op jonge leeftijd. Haar vader was constant bezig met zijn tandartspraktijk en hertrouwde al snel met Marie. In de twee delen daarna is Mona volwassen. Een leven vol pijn, geheimen, maar ook over eigen kracht en sterk zijn.

Sterk begin

‘Kom hier dat ik u kus’ begint erg sterk en voor je het weet heb je het eerste deel al gelezen. Je leest over de jonge Mona. Hoe zij haar moeder verliest. Over haar broertje Alexander en over haar vader die werkzaam is als tandarts en alleen maar oog voor zijn praktijk lijkt te hebben. Dan komt Marie in hun leven. Later krijgt Marie een dochtertje, Anne-Sophie. Mona voelt zich vaak eenzaam, maar doet wanhopig haar best om hiermee niemand tot last te zijn.

Dan maakt het verhaal in het tweede deel een flinke sprong vooruit. Mona is volwassen. Ze is dramaturg geworden en leert schrijver Louis kennen. Dit tweede deel vond ik taai om te lezen. De kracht van het eerste deel miste ik in dit tweede deel.

In het derde deel komt deze kracht gelukkig weer terug. Hierin is Mona 35, woont ze samen met Louis en krijgt in dit deel te maken met afscheid nemen en loslaten. Eindelijk begint haar vader ook toenadering te zoeken. Hij heeft veel verzwegen, maar zijn geheimen komen nu op tafel.

Poëtisch mooi geschreven

De (typisch Vlaamse) schrijfstijl is prachtig! Ik heb vele zinnen gemarkeerd en hardop voorgelezen! Griet op de Beeck weet heel goed het eenzame gevoel van Mona weer te geven tussen de regels. Je hoopt dat ze eindelijk de liefde vindt bij stiefmoeder Marie, maar ook bij haar loopt Mona op haar tenen. Iedereen eigenlijk. Marie is een gecompliceerd karakter. Maar ook Mona’s eigen moeder Agnes was een gecompliceerd mens.

In het derde deel komt het thema de dood ter sprake. Wanneer kun je loslaten, wat doe je met geheimen als het einde in zicht is? Nog steeds zoekt Mona erkenning. Maar nergens lijkt ze echt erkenning te vinden. Niet op haar werk en ook niet echt in haar relatie. Louis is voornamelijk met zichzelf bezig. Op één van de laatste pagina’s weet Griet treffend te omschrijven hoe Mona zich gevoeld heeft in haar relatie. Dat stukje heb ik drie keer gelezen omdat ik het zo goed beschreven vond!

Nieuwsgierig

Ik las overal lovende verhalen over dit boek, maar ik ben toch blij dat iemand mijn gevoel herkende over dat taaie middenstuk in dit boek. Het tweede deel dus. Dat was even doorlezen. Ik had wel het voorgevoel dat het derde deel de puntjes op de i zou gaan zitten. Dat gebeurde ook!

Na het lezen van dit boek ben ik nu nieuwsgierig naar Griet’s debuut ‘Vele hemels boven de zevende’.