29 oktober 2018

Leesdame vraagt zich af… hoe denk jij over seks in boeken?

Welkom weer bij de rubriek ‘Leesdame vraagt zich af…’ Ik zit altijd vol vragen. Zoals algemene vragen over boeken en/of lezen. Maar soms ook iets over bloggen, of iets over jouw leesrituelen. Soms zijn de vragen heel makkelijk, soms wat moeilijk. Kortom: ik vraag me iets af én ik lees graag jouw antwoord!

Boeken gaan over het leven en seks hoort ook bij het leven. Logisch dus dat het fenomeen seks wel eens voorbijkomt in het boek wat je leest. Maar de manier waarop verschilt nogal vaak. Soms is het heel expliciet, maar het kan ook heel suggestief gebracht worden.

Suggestief en ingetogen

Als ik een erotische passage tegenkom in een boek verwacht ik vaak wel dat het iets toevoegt aan het verhaal en dat het een logisch gevolg is van de omstandigheden in het verhaal. Soms is dat niet zo, dan voelt het overbodig. Dan lijkt het alsof de auteur de erotische passages gebruikt om het boek spectaculairder te maken. Of simpelweg met de gedachte: ‘seks verkoopt’ (iets met Heleen en een dagboek).

Dan is er nog het genre erotische roman. Als je zo’n boek oppakt, dan weet je dat je seks tegen gaat komen. Maar ook hierin heb je verschillen in, zelf let ik er meestal op of het goed gedoseerd gebracht wordt. Dus tussen de erotische passages door ook een inhoudelijk verhaal, waarin intelligente personages de hoofdrol in spelen.

De boeken die ik in dit genre vrij hoog waardeerde, hadden trouwens allemaal één ding gemeen: de erotische passages waren vaak suggestief en ingetogen en het ging vaker meer om de emoties, dan om de handelingen zelf.

Maar hoe denk jij over seks in boeken?

Zie je het als een toevoeging? Vind je het mooi, of juist niet? En wanneer vind je het overbodig worden? Ik ben benieuwd naar jullie gedachtes hierover!