15 juli 2012

Memorabele leesmomenten

Ik heb in mijn leven al heel veel mooie boeken gelezen. Maar ik heb ook veel boeken gelezen die mij altijd bij zullen blijven. Waar bepaalde passages zo treffend en raak zijn beschreven, dat ik nog steeds de emoties kan voelen die ik tijdens het lezen ook voelde. De pijn, de liefde, het verdriet… het was voelbaar tussen de regels en bleef vaak nagalmen!

Memorabele momenten dus en vandaag bespreek ik hier een paar van die momenten. Er kunnen wat spoilers tussen zitten, mijn excuses daarvoor, maar zal ze goed mogelijk beperken.

Haar naam was Sarah van Tatiana du Rosnay
Als Sarah de trap op rent, het appartement binnengaat, de kastdeur eindelijk opent en dan…

Rode sneeuw in december van Simone van der Vlugt.
Recent gelezen en nog steeds denk ik terug aan die passage in de kerk van Naarden… Een heftige en schokkende gebeurtenis, maar heel integer beschreven.

Turks fruit van Jan Wolkers
De dood van Olga… Erik die naast haar zit in het ziekenhuiskamertje dat uitkijkt over een grauw en grijs Amsterdam waar het leven gewoon doorgaat. Alles is zo raak geschreven: de pijn, het verlies, machteloosheid, de wereld die stil lijkt te staan, maar toch doorgaat. Ik vond het prachtig! Veel mensen vinden Turks fruit een boek met alleen maar sex. Ja, dat zit er inderdaad in en veel ook. Maar er zitten zeker ook diepere lagen in en de schrijfstijl van Wolkers weet mij altijd te raken. Soms scherp en bot, soms intens en zacht.

Bruidsvlucht van Marieke van der Pol
De verhaallijn rondom Esther vond ik al fascinerend. Op de begrafenis van Frank komt ze eindelijk na al die jaren Bob weer tegen…

Komt een vrouw bij de dokter van Kluun
Luna neemt afscheid van haar moeder Carmen en dat dan heel scherp in die typische stijl van Kluun.

Welk leesmoment was voor jou memorabel?