4 april 2017

Neem een geit van Claudia de Breij

‘Neem een geit: leven voor gevorderden’ is de volledige titel van deze bundel vol levenslessen. Het boek is best een hype, dus was wat sceptisch, maar ik ben volledig verrast!

Claudia de Breij reisde samen met haar geliefde Jessica van Geel door heel Nederland om bekende 70+ Nederlanders te vragen naar hun levenslessen. Hoe ga je om met de dood, met rouw, met vriendschap, liefde, ruzie en ambitie? Claudia de Breij wilde dit wel eens weten van mensen met veel levenservaring. Ook beschrijft Claudia eerlijk hoe ze zelf in het leven staat en hoe ze over al die zaken zelf denkt.

Claudia en Jessica spraken met een aantal bekende namen. Hanneke Groenteman, Nico ter Linden, Anne Wil Blankers, Hans Wiegel, Willeke Alberti, Paul van Vliet, Hedy d’Ancona, Erica Terpstra, Geert Mak en Herman van Veen vertellen over het leven, over de liefde en over levensinzichten. Ook filoof René Gude wordt er regelmatig bijgehaald. In het begin was ik vooral sceptisch of ik als dertiger wel iets zou hebben aan adviezen van oude mensen, maar ja, wat had ik te verliezen?!

Gelukkig heb ik met dit boek meer gewonnen dan verloren. Letterlijk, want ik won dit boek bij een winactie. Maar ook van de inzichten heb ik veel geleerd. Dat je altijd bent wie je bent geweest. Ook toen je verkeerde dingen deed, ook toen je wat stoms zei en ook toen je jezelf liet besodemieteren. Die kant van jezelf moet je nooit vergeten, want uiteindelijk is het waardevol. Je hebt er dingen van geleerd.

Maar wat ook een paar keer naar voren kwam, was dat je bent wie je bent. Zie je er afgetobd uit? Tja, dan krijg je vragen en bezorgde blikken. Zie je ondanks een rotgevoel er toch opgetut uit, dan krijg je misschien een complimentje. Complimentjes maken de mens vrolijk. Vrolijkheid geeft een gelukkig gevoel en je voelt je beter ondanks dat rotgevoel. Een andere levensles die Claudia er graag op na houdt is dan ook complimentjes geven. Mensen blij maken. Niet iedereen reageert er tof op, maar je moet je eigenlijk nooit laten weerhouden om wat liefs te zeggen vindt ze.

Naast complimentjes is er ook de tegenhanger: kritiek. Kritiek moet je zeven in een vergiet en wat belangrijk voor je is, onthou je wel. Want niet belangrijk is, zeef je eruit. Hoewel kritiek waardevol kan zijn, kan het ook zijn dat je er niets mee kan of hoeft te doen. Vooral de mening van Geert Mak en zijn vrouw over kritische recensies vond ik een boeiend stuk.

Hoewel het leeftijdsverschil van de prominente adviseurs mijlenver van mijn leeftijd verwijderd is, voel ik toch veel herkenbaarheid bij de adviezen van deze 70 plussers. Dit komt ook door de aanstekelijke en gezellige schrijfstijl van Claudia de Breij. Je krijg het gevoel dat ze bij je aan tafel zit op een verjaardag en haar levensinzichten openlijk deelt en vergezeld met boeiende anekdotes uit haar eigen leven.

Dat niet alleen… Ik leerde tussen de regels ook wat meer over Erica Terpstra, Hans Wiegel, Hanneke Groenteman etc. en uiteraard ook over het (gezins)leven van Claudia de Breij zelf. Dit was erg boeiend en interessant en ik heb er veel van opgestoken!