19 januari 2013

PAAZ van Myrthe van der Meer

paaz cover

Ik heb weer een  mooi boek gelezen: PAAZ van Myrthe van der Meer. Een indrukwekkend verhaal over een jonge vrouw die terecht komt op de PAAZ…

Emma Nieuwenhuis is redactrice bij een uitgeverij, alles lijkt perfect in haar leven. Alleen één ding: Emma wil dood. Emma denkt constant aan de dood. Ze kan haar werk niet meer doen, ze is depressief, slaapt niet of nauwelijks en dan komt het moment dat het niet meer gaat: ze wordt opgenomen op de PAAZ. Emma denkt dat ze voor drie weken daar zit en daarna meteen weer naar haar werk kan.

De drie weken worden echter een aantal maanden. Maanden die vol zitten met puzzels maken, gesprekken, antidepressiva, therapieën en confrontaties… Emma snapt zelf niet wat ze op de PAAZ doet, ze voelt zich schuldig dat ze een bed bezet houdt, ze voelt zich schuldig omdat ze “de nieuwe” is en dus de regelmaat overhoop gooit. Toch komt Emma er later achter dat het verblijf op de PAAZ haar echt goed heeft gedaan.

PAAZ is een autobiografisch verhaal. Dat maakt het gelijk wat intenser, rauwer en indrukwekkender.
PAAZ is fijn geschreven, met de nodige humor. Het leven op de PAAZ is interessant om van dichtbij te bekijken. Met soms betuttelende verpleging, maar ook de gesprekken met de hulpverleners roepen wel eens irritaties op. Ze komen al gauw met etiketjes en hokjes, maar ze lijken niet naar Emma zelf te luisteren.

Later in het boek gaat Emma dan ook de confrontatie aan met een van haar hulpverleners. Maar er zijn ook gezellige momenten, zoals samen puzzelen, gesprekjes in de binnentuin, samen kerstballen maken en stiekem een kroket eten. Ook de strijd van Emma met zichzelf wordt integer beschreven, de strijd tegen de slapeloosheid, maar ook het verwerken van het verleden en haar verlangen naar de dood.

Het is bijzonder dat Myrthe zoiets intiems met anderen wil delen op papier, daar heb ik alleen maar bewondering voor! En ik vond het dan ook een bijzondere leeservaring!

8 reacties

  • 19 januari, 2013 om 20:45
    claar zegt:

    Een waardevolle recensie Loen, je beschrijft exact de situatie op een Paaz afdeling vanuit de huid van Emma daarmee geef je oo kaan wat het boek voor een lezer kan betekenen, mooi gedaan!


  • 20 januari, 2013 om 10:10
    Anneke zegt:

    Het lijkt me echt een goed boek. Ik ga ‘m zeker een keer lezen.


    Anneke
    Beantwoorden

  • 20 januari, 2013 om 15:43
    Joany de Vries zegt:

    Klinkt als een erg bijzonder boek. Ik heb hem gereserveerd bij de bieb 🙂


    Joany de Vries
    Beantwoorden

  • 20 januari, 2013 om 22:54
    Inge leest zegt:

    Dit boek heeft – mede door deze recensie – mijn interesse!


    Inge leest
    Beantwoorden

  • 20 januari, 2013 om 23:01
    Leesdame zegt:

    Fijn om te lezen dat jullie nu ook nieuwsgierig zijn geworden naar PAAZ 🙂


    Leesdame
    Beantwoorden

  • 21 januari, 2013 om 09:30
    willem jansen zegt:

    Lijkt me vreselijk boek. Overigens een echte patient weet zich door platspuiten etc vaak weinig meer te herinneren van een opname


    willem jansen
    Beantwoorden

    • 21 januari, 2013 om 20:10
      Leesdame zegt:

      De schrijfster laat juist met haar boek zien dat het helemaal niet zo vreselijk lijkt als mensen denken. En dat “platspuiten” niet altijd aan de orde is op een PAAZ-afdeling.

      Overigens, zou ik persoonlijk nooit snel van te roepen dat een boek vreselijk is, om daar achter te komen wil ik het dan toch eerst zelf lezen.


      Leesdame
      Beantwoorden

  • 22 januari, 2013 om 10:55
    willem jansen zegt:

    Als ze niet is platgespoten, dan was ze er niet zo erg aan toe. Bljf er bij iemand die echt ver heen was, kan er moeilijk een realistisch boek achteraf over schrijven.
    Misschien ga ik het toch eens lezen, om echt te kunnen oordelen


    willem jansen
    Beantwoorden

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: