8 september 2016

Slaap van Haruki Murakami

Dit vrij korte verhaal kwam ik tegen bij mijn collega blogger Tessa Heitmeijer. Meestal is het zo dat als zij heel tevreden is over een boek, ik dat meestal ook ben haha. De verhaallijn van ‘Slaap’ intrigeerde mij enorm, dus ik las in zeer korte tijd dit zeer korte verhaal van Murakami!

‘Slaap’ gaat over een vrouw die niet meer kan slapen. Dit komt door een nare droom. Ze wordt er niet moe van, maar juist heel actief en geconcentreerd. Ze leest boeken om de nacht door te komen, maar later gaat ze ook rondrijden in de nacht en bekijkt ze haar man en zoontje die wel slapen.

Het verhaal is mysterieus en intrigerend tegelijk. De vrouw heeft een nachtmerrie over een man die water over haar voeten giet en kan vervolgens de slaap niet meer vatten. Al zeventien dagen is ze wakker. Om de tijd te doden leest ze Anna Karenina. Jaren las ze niet meer en van Anna Karenina kan ze nog maar flarden herinneren. Ze leest het boek een paar keer overnieuw en ontdekt steeds meer over het verhaal. Het lezen, wordt naast het dagelijkse zwemmen een leidraad in haar slapeloze bestaan.

Ook blikt ze terug naar haar jonge jaren. Toen was ze ook een tijd slapeloos, maar dat ging weer over. Ze weigert naar de dokter te gaan, want die kan toch niks doen. Ook bekijkt ze haar man als hij slaapt. Hij is tandarts en heeft een goedlopende praktijk. Hij weet niets van de slapeloosheid van zijn vrouw. Ze bekijkt hem en ook haar zoontje. Ook rijdt ze ’s nachts doelloos rond. Het slapeloze bestaan krijgt een sinister laagje van Murakami.

‘Slaap’ lees je in een uurtje uit, maar blijft dagen nagalmen. Het slapeloze bestaan van de vrouw, de sinistere wedding in het verhaal en vooral het abrupte einde. Pats boem… uit. Maar waarom? Wat bedoelde Murakami? Was het surrealisme en was alles een droom? ‘Slaap’ is net als slapen een mysterie, het einde van dit boek ook en tegelijkertijd is alles zo duidelijk en helder.

Het mooiste vond ik vooral het opgaan in Anna Karenina. De hoofdpersoon heeft duidelijk de bedoeling van een leeservaring begrepen…

1 reactie

  • 9 september, 2016 om 08:03
    Jantine zegt:

    De verhalen van Murakami zijn inderdaad altijd een beetje vreemd, maar dan op de goede manier 🙂 Deze wil ik ook graag nog een keer lezen – maar eerst maar eens wat andere boeken lezen voor ik aan de stapel toevoeg …


    Jantine
    Beantwoorden

Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: