8 juli 2016

Smeulende waanzin van Lizi Mulder

Na lange tijd pakte ik weer eens een thriller en dit keer van de Vlaamse auteur Lizi Mulder. Dankzij Annelies van Boekboetiek leerde ik deze schrijfster kennen!

‘Smeulende waanzin’ speelt zich af in het kustplaatsje Sint-Idesbald. De jonge vrouw Lore keert met met haar Duitse dog Bouca naar dit plaatsje terug voor een kunst-event. Veel zin heeft ze er niet in, alles herinnert haar aan haar overleden moeder en de brand die jaren geleden in hun huis plaatsvond. In Sint-Idesbald (oftewel: Baaltje) komt Lore Patrick weer tegen, een speciaal iemand uit haar verleden…

Tussen Patrick en Lore smeult het al vrij snel. Lore is temperamentvol, Patrick is zorgzaam. Al snel blijkt dat niet iedereen even blij is met de komst van Lore in Sint Idesbald. Er wordt geroddeld en Lore krijgt nare anonieme berichten. Lore ruimt de spullen van haar moeder op en het verleden wordt steeds mysterieuzer. Ook zijn er nog steeds raadsels rondom de brand die vroeger plaatsvond. Wie redde Lore uit het brandende huis? Waarom was het bed van haar moeder onbeslapen?!

Lizi Mulder werkt zorgvuldig en langzaam naar de ontknoping toe. Het boek leest daarom niet snel en het is flink opletten tijdens het lezen, vooral vanwege de gebeurtenissen en alle personages. Doordat Lizi Mulder de tijd neemt, leer je Lore en Patrick ook steeds beter kennen. Ondertussen komt het kustplaatsje Sint-Idesbald ook goed en treffend tot leven. Een gemoedelijk dorp, maar ook een dorp vol achterklap en ons kent ons.

In een Vlaams boek kom je natuurlijk ook Vlaamse woorden, zangerige zinnen en uitdrukkingen tegen. In het begin wennen, maar gaandeweg ging me dat steeds makkelijker af. Ik vond het superleuk om Vlaamse uitdrukkingen en woorden te leren, moeilijk is het namelijk niet, met wat doordenken weet je precies wat de schrijfster wil zeggen.

De thriller is niet superspannend, voor mij persoonlijk kwam de echte spanning pas na de helft op gang. In de eerste helft bouwt de spanning voor mijn gevoel iets te langzaam op, maar je voelt wel heel duidelijk dat er wat broeit. Ook de argusogen van bepaalde bewoners geven al snel een benauwde atmosfeer aan het verhaal.

‘Smeulende waanzin’ is wat dat betreft een zeer treffende titel. Een boek waar de auteur de tijd voor heeft genomen en wij als lezers ook de tijd voor mogen nemen.