6 juni 2015

Thrillerherinnering #6 een titel zonder woorden

Iedereen op Dizzie had het over dit boek: ‘Zonder een woord’ van Linwood Barclay. Ik had het op mijn verlanglijstje gezet, niet lang daarna werd deze thriller uitgebracht als Bookazine. Een boek wat je dan leest net zoals een tijdschrift. Dus met grote bladzijdes. De opmaak is trouwens best prettig in zo’n Bookazine.

Ik las deze thriller letterlijk in één ruk uit. Ik begon na het avondeten en las door tot ik naar bed ging. I love it, een boek per dag en dat kon ik dus zes jaar geleden ook al, dit boek las ik namelijk in de zomer van 2009.

Cynthia komt ’s morgens uit bed en haar ouders en broertje zijn niet thuis. Er is ook geen briefje. Ze komen nooit meer thuis en Cynthia hoort nooit meer iets van ze. Ze groeit op, krijgt een man en een dochter en zit ondertussen nog steeds met het raadsel rond haar verdwenen ouders en broertje. Dan mag ze bij een televisieprogramma rondom vermissingen haar verhaal doen en vervolgens staat haar leven op zijn kop.

De spanning in ‘Zonder een woord’ zit in het feit dat je hetzelfde weet als Cynthia: niks dus. Je weet totaal niet waarom haar ouders verdwenen zijn. Het is een compleet raadsel, waar je gewoonweg je vinger niet op kunt leggen. Pas helemaal op het eind kom je te weten hoe het nu werkelijk zit.

Ik las dit boek ’s avonds op bed, languit op mijn buik, met de Bookazine voor me. Ik kon het niet hebben dat ik niet wist hoe het mysterie in elkaar zat, dus wou ik het verhaal diezelfde avond uitlezen, zodat ik er ook die avond achter zou komen, eerder zou ik ook niet naar bed gaan. Ik heb nog steeds wel eens van dit soort tics hoor. Linwood Barclay schreef meerdere thrillers, maar ‘Zonder een woord’ is de enige thriller die ik van hem las. Jammer, misschien moet ik toch weer eens een Linwood Barclay thriller lezen. Jullie nog suggesties?

Morgen maken we een duik in het diepe tijdens deze reis langs thrillerherinneringen!