24 augustus 2016

Turbulentie van Annette Herfkens

Eindelijk kwam ik weer aan lezen toe dezer dagen! Maar goed, ik ben er weer! Ik las het boek ‘Turbulentie’ van Annette Herfkens en ik hoopte op een meeslepend verhaal, maar kwam toch een beetje van een koude kermis thuis.

In 1992 stortte een vliegtuig neer in de jungle van Vietnam. Annette overleefde de ramp en moest toen nog een volle week in haar eentje overleven in de Vietnamese jungle met enkel regenwater om te overleven. Letterlijk gebroken, uitgedroogd en uitgeput werd ze gevonden.

Annette heeft haar verloofde verloren en moet het alleen zien te redden. Haar familie, vrienden komen overgevlogen naar Vietnam en regelen dat Annette naar een fatsoenlijk ziekenhuis in Singapore wordt gebracht. Daar begint het herstel. Al gauw pakt Annette haar leven weer op zodra ze weer kan. Ze duikt in haar werk in de bankwereld. Het leven blijft een worsteling, ze trouwt uiteindelijk en krijgt twee kinderen.

Ik had een heleboel verwacht en ik weet weer meteen waarom het zo verstandig is om juist een boek blanco te beginnen. Ik had een meeslepend verhaal verwacht, maar ik heb me eerlijk gezegd voornamelijk geërgerd aan Annette. Ik vond haar niet bepaald sympathiek overkomen. Krachtig wel en ze zoekt uit haar verleden genoeg inspiratie en wijsheden om haar toekomst kracht bij te zetten. Maar dat is het dan ook wel. Ik vond haar verder weinig toegankelijk en ze heeft me ook geen enkele keer weten te raken.

Het verhaal is niet chronologisch opgezet, dat leest niet fijn. Van de jungle, naar de bankwereld (wat ik niet boeiend vond) terug naar de jungle. Terug naar hoe ze Pasje (haar verloofde Willem) leerde kennen, weer naar de jungle. En zo gaat dat verder tot het eind toe. Lastig om binding te krijgen en in het verhaal te kruipen als je steeds weer naar een andere setting en tijd wordt geslingerd.

Ik vond het ook storend dat haar werk een grote rol heeft in het boek en dat had ik eerlijk gezegd niet verwacht in een waargebeurd verhaal over een vliegramp. Al denk ik dat juist die zakelijke wereld haar kracht is geweest om verder te gaan. In de tweede helft van het boek kiest ze uiteindelijk een andere richting voor haar leven. Hierbij kiest ze voor haar kinderen en besluit ze ook terug te gaan naar de plek van de ramp. Dan komt er wat meer verdieping en berusting in het verhaal.

Verder viel me op dat sommige personen in het boek (voornamelijk Chris) nogal snauwend uit de hoek komen tegen haar. Ik kon dat ergens wel begrijpen. Annette is nogal een overheersende persoonlijkheid. Ik weet niet of zij werkelijk zo is, maar tijdens het lezen van dit boek had ik de indruk wel. Ik kon zijn reacties dan ook vaak wel begrijpen. Als lezer werd ik ook moe van Annette en haar wispelturige karakter. Al bij al: ‘Turbulentie’ is bij vlagen een interessant boek, maar aangrijpend vond ik het beslist niet!

De vliegramp uit dit verhaal is de vliegramp van Vietnam Airlines-vlucht 474. Op 14 november 1992 stortte dit vliegtuig neer in de Vietnamese jungle. Het was een binnenlandse vlucht van Ho Chi Minhstad naar Nha Trang. Alleen Annette overleefde deze ramp.