1 maart 2015

Vergeten grond van Anne Nicolai

‘Vergeten grond’ is een Nederlandse thriller, met een wat een duistere setting. Kijk maar naar de cover. Tussen wilde heideplanten en een invallende avond staat een vrouw met haar rug naar ons toe. Eenzaamheid straalt de cover uit.

Karine, de hoofdpersoon voelt zich duidelijk ook eenzaam in ‘Vergeten grond’. Met haar man en haar dochtertje Sofie is ze verhuisd naar een afgelegen huis in Limburg. Rob is een druk bezet zakenman en Karine wil weer terug voor de klas gaan staan, dus besluiten ze een nanny in huis te nemen.

Heleen reageert op de advertentie. Ze blijkt een schat aan ervaring te hebben en is ook nog eens oud-verpleegkundige. De keuze is dan ook snel gemaakt voor Karine en Rob. Karine begint aan haar nieuwe baan, maar het Venlo’s dialect verstaat ze amper, waardoor ze al snel buitengesloten wordt. De klassen zijn rumoerig en er is nauwelijks orde te handhaven. Karine komt vermoeid thuis, gelukkig past Heleen op Sofie. Alleen is de gezonde Sofie steeds vaker ziek en ook Karine lijkt langzaam overspannen te worden als ze dingen gaat zien die er volgens haar omgeving niet zijn.

Anne Nicolai heeft een hele fijne en zachte schrijfstijl. Het is heerlijk om haar verhalen te lezen. Ze maakt haar personages levensecht, waardoor ik ook emoties ging voelen bij bepaalde personages. Zo werd ik steeds kwader op Rob. Werk, werk, werk en nog eens werk. Hij is dan wel een hele lieve vader, maar zijn vrouw neemt hij niet echt serieus. Hij spreekt Karine vaak toe, in plaats van dat hij met haar praat. Maar als het over seks gaat, dan heeft hij volledige interesse in zijn vrouw.

Karine vertelt het verhaal. Ze voelt zich duidelijk niet lekker in haar nieuwe huis. Ze vind met niemand in de buurt aansluiting en ook haar werk valt tegen. Het liefst zou ze weer terug willen naar de stad, maar daar wil haar man niets van weten. Karine wordt steeds meer gespannen. Vooral als haar dochtertje Sofie om de haverklap wat lijkt te mankeren. Heleen neemt vrijwel alle zorg over en lijkt daar heel gelukkig mee te zijn. Karine begint verbanden te zien, maar Karine ziet wel meer dingen die ze niet kan verklaren… maar niemand gelooft haar. Ik als lezer wel… en voor mij zat dus de meeste spanning in het feit: wanneer wordt Karine nu eindelijk serieus genomen?! Dat proces wordt goed opgebouwd.

De setting in dit verhaal is gewoonweg geweldig! Een afgelegen huis in de omgeving van Venlo. Ver van de bewoonde wereld en een verhaal dat er in de buurt Keltische grafheuvels ooit zijn geplunderd waardoor er negatieve energie zou rondhangen. Bijzonder dat je juist zo figuurlijk opgesloten kunt voelen, terwijl je midden in de vrije natuur woont.

Deze mooi beschreven setting is in combinatie met de spanningselementen en de prettige schrijfstijl toch goed voor 4 sterren. Ik vond het persoonlijk wel jammer dat ik de clou al vrij aan het begin helemaal doorhad. En dan ook echt de gehele clou… Maar bovenal, het was een fijn boek!