23 december 2015

Wiplala, een gemoedelijke familiefilm

Begin deze maand kocht ik de dvd van ‘Wiplala’. Ik was erg benieuwd, maar had weinig verwachtingen. Het gelijknamige boek heb ik nooit gelezen, maar wist globaal wel waar het verhaal overging ondertussen. Dus kroop ik met de kat op de bank en keek ‘Wiplala’.

‘Wiplala’ is een hele leuke én gemoedelijke familiefilm, die ook prima past bij kerst! De film begint met een klein mannetje wat hard rent en uiteindelijk via de voorraadkast bij de familie Blom terechtkomt. Vader Blom is nog niet zo lang weduwnaar. Hij heeft twee kinderen, de wijsneus Nella Della en de olijke jongen Johannes.

Wiplala is géén kaboutertje en hij kan ook niet toveren. Hij kan wél tinkelen, maar daar is hij niet zo goed in. Hij tovert bijvoorbeeld kat Vlieg om in een beeld, maar “terugtinkelen” gaat Wiplala nog niet zo makkelijk af. Johannes ontdekt Wiplala als eerst in de keuken. Dit zorgt in het begin voor komische situaties, vooral als Wiplala de ochtend erna in de pindakaas gevonden wordt, dus gewassen moet worden.

Vader Blom en zus Nella Della maken later ook kennis met Wiplala. Wiplala is alleen erg onhandig en zorgt ervoor dat de familie Blom goed in soms hilarische (grote) problemen komt, waardoor ze op een gegeven moment zelfs net zo klein als Wiplala zijn.

De film speelt zich af in Amsterdam rond de kerst. Er hangt een leuke en nostalgische kerstsfeer in de film en dat past goed bij deze dagen. De cast is ook erg fijn om naar te kijken. Peter-Paul Müller als pa Blom en Géza Weisz als piepkleine Wiplala geven de nodige humor. Ook Jack Wouterse, Hans Kesting, Cas Jansen en Marjan Luif komen voorbij in deze film.