6 oktober 2018

Zand erover van Elsbeth Witt

Ik begon dit boek met de verwachting om een lekkere leesbare roman over Vlieland te lezen. Maar het verraste me meer dan ik had verwacht.

Als het huisje van Tante Nel leeg komt te staan op Vlieland verhuist Fien van de stad naar dit eiland. Ze wil rust en voornamelijk even alleen zijn na alles wat er is gebeurd in haar leven. Fien is haar baan kwijt en haar relatie is over. De meeste vrienden kozen de kant van haar ex. Fien stuit op Vlieland op nieuwe vriendschappen, op het verleden van Tante Nel en op een oude liefde… Ondertussen bereidt Vlieland zichzelf voor op het verjaardagsfeest van BN-er Olivia Vermeulen.

Mooi geschreven

Wat ik erg goed vond aan dit boek is hoe Elsbeth Witt de gevoelens en gedachtes van Fien verwoordt heeft. De gevoelens waar Fien mee kampt zijn namelijk best complexe gevoelens. Ze heeft haar ex veel pijn gedaan. Zij was voor hem zijn grote liefde. Maar Fien had een andere grote liefde en dat was Floris.

Floris vertrok jaren geleden naar Canada en liet Fien achter. Fien heeft dat nooit echt goed kunnen verwerken, maar probeerde te accepteren dat Floris niet voor een toekomst met haar koos. En uitgerekend hij staat weer voor haar neus op Vlieland…

Dat is best complex, maar haar  gevoelens zijn heel treffend omschreven. Dat doet Elsbeth met hele mooie quotes. Bijvoorbeeld met deze: “Mensen maken het vaak zo moeilijk voor zichzelf in relaties, maar als je diep in je hart kijkt, door alle ruis heen, is de oplossing dan niet áltijd heel simpel?” 

Eilandgevoel

Naast het verhaal van Fien zijn er ook nog wat kleine verhaallijntjes. Zoals het verleden van tante Nel, waarom dronk ze bijvoorbeeld zoveel? Over de eilanders Wytske en Carlijn. Later komt Fien’s enige vriendin Monica op bezoek op het eiland en zij krijgt op het eiland ook wat vlinders in haar buik. Door deze leuke zijweggetjes is het verhaal heel onderhoudend en leest het lekker vlot door.

Ik ben daarnaast gewoon erg dol op verhalen die zich afspelen op een eiland. Met name ook de verhalen die zich afspelen op de Wadden. Ik vind de sfeer op een eiland altijd zo leuk overkomen in een boek (en ook in film).  Al kan ik me voorstellen dat wonen op een klein eiland ook heel benauwd kan zijn, want iedereen kent iedereen, maar tegelijkertijd is het ook een plek van rust, bezinning en saamhorigheid.

Gevoelig

Terug naar ‘Zand erover’, ik vond het dus een heel mooi en gevoelig boek! Ik vond het heel leuk om de gevoelens van Fien uit te pluizen en om haar keuzes te leren begrijpen. Hoewel dit boek voor de meeste lezers een luchtig strandboek zal zijn, was het voor mij een boek wat heel intens bij me binnenkwam.