31 augustus 2019

Alles op alles van Marijke Vos

Met nieuwsgierigheid begon ik aan ‘Alles op alles’ van Marijke Vos. Ik hoopte op dezelfde warme en gezellige sfeer zoals in ‘Van Chanel naar Flanel’. En ja, dat kreeg ik!

Nadja gaat tijdens haar sabbatical naar het kleine huisje van haar oudtante Ella in Engeland. Tante Ella ligt in het ziekenhuis. Haar huisje ligt op de rand van landgoed Stonewood. Dit landgoed en het landhuis was vroeger voor Nadja en haar zus een bron van fantasieën en avonturen. Maar het landgoed is in handen gevallen van een ambitieuze projectontwikkelaar. Hij wil alles slopen.

Arrogantie en liefde

Nadja is het er niet mee eens, dat alles gesloopt gaat worden voor moderne nieuwbouw. Ze kan de arrogante projectontwikkelaar Benjamin Logan dan ook niet uitstaan. Op landgoed Stonewood liggen veel emotionele herinneringen. Hier komt Nadja achter als ze het dagboek van haar oudtante vindt.

In het ziekenhuis kan Nadja het al snel goed vinden met Ella’s arts Adam Green. Hij is erg geïnteresseerd in het landgoed en haar geschiedenis en later ook in Nadja zelf. Ondertussen komt Nadja er ook achter dat Benjamin Logan misschien wel niet zo arrogant is als ze denkt. Marijke Vos geeft vervolgens een verrassende twist aan alle verhaallijnen!

Warme schrijfstijl

Marijke Vos heeft een warme en gemoedelijke schrijfstijl. Eigenlijk zou je kunnen zeggen dat ‘Alles op alles’ een gezellig winterboek is. Maar goed, ik las het tijdens de hittegolf en dat ging ook prima. Wederom schrijft Marijke Vos erg beeldend, waardoor je het landgoed goed voor je kan zien. Daarnaast geeft ze ook aandacht aan kleine dingetjes, zoals het wel en wee bij de plaatselijke schilderclub, de dieren waar Nadja voor moet zorgen en de bijzondere saamhorigheid van de bewoners.

De relaties met de mannen lijken op het eerste oog voorspelbaar, maar door wat rauwe randjes en bizarre situaties krijgt dat toch net weer een verrassende wending. Daardoor neemt de voorspelbaarheid af. Dat is leuk, je maakt als lezer dan toch een onverwachts bochtje in het verhaal.

Wat ik ook leuk vond, was dat Marijke Vos mondjesmaat de nieuwsgierigheid van de lezer voedt. Ik was als lezer erg nieuwsgierig naar het landgoed en het landhuis. Naarmate het verhaal vordert, kom je daar ook achter. Ik blijf het leuk vinden, dat Marijke Vos zoveel aandacht aan de omgeving kan geven, waardoor je jezelf ook in die omgeving waant!