4 augustus 2014

Baby aan boord van Femmie Goudswaard

‘Baby aan boord’ is een combinatie van een columnbundel en reisboek. Het lezen van dit boek gaf op sommige momenten een feelgood-feeling, maar ook de nodige ergernis.

Femmie en haar man Erik houden van zeilen en besluiten een wereldreis te maken met hun zeilboot. Hun pasgeboren dochtertje Muriël vaart ook mee. Femmie houdt tijdens deze reis alles bij. Het onbevangen leven op zee, de hartelijkheid van de inwoners van plaatsjes waar ze aanmeren en natuurlijk de verraderlijke situaties op de oceaan.

Het leven op zee kabbelt rustig verder, geen regels, maar wel kakkerlakken aan boord en pech met de boot net voor het einde van de reis. Dan blijkt Femmie ook nog eens in verwachting te zijn van een tweede kindje.

Terug in Nederland valt het leven zwaar. Van het vrije leven op zee zijn ze weer terug in Nederland. Het land vol met regeltjes, wetten en een lading papierwerk. Want na drie jaar vrij leven, moeten ze weer helemaal integreren in de Nederlandse maatschappij. Femmie baalt duidelijk en klaagt dan ook stuk meer in dit gedeelte van het boek. Haar vrolijke en onbevangen columns veranderen  in een klaagzang.

Ik begon mij te ergeren en dacht: je wordt moeder van een tweede kindje, je hebt drie prachtige avontuurlijke jaren gehad, doe niet zo negatief! Maar ineens begreep ik Femmie. Het contrast is heel erg groot. Na drie jaar valt het gewoon zwaar om in het natte en koude Nederland aan te komen. En verwelkomt worden met een hele papierwinkel en regeltjes die je niet verder helpen, maar waarbij je steeds rondloopt in een cirkeltje.

Aan alles kon ik merken dat Femmie eigenlijk liever leeft op de oceaan, dan op het land. Maar voor haar kinderen koos ze het leven op het vaste land, vanwege school en voorzieningen. Een begrijpelijk keuze, maar ergens hoop ik dat ze in de toekomst opnieuw gaan reizen met de boot. ‘Baby aan boord’ leest lekker vlot en is een leuk boek voor tussendoor op zomerse dag.