7 juli 2013

Boekverfilming: Spijt

spijt de film cover

Ik heb weer een boekverfilming gezien: Spijt naar het gelijknamige boek van Carry Slee. Ik had het boek al tig keer gelezen als tiener en was toentertijd aardig onder de indruk door dat ingrijpende verhaal.

Jochem wordt op school gepest door Sanne, Justin en Remco. De klas ziet het wel, maar doet weinig, ook de klassenleraar ziet het gebeuren, maar lacht het vaak weg. Een duidelijke situatie van: “ik stond erbij en keek ernaar”… De hoofdrol in deze film ligt niet bij Jochem, maar bij David. We volgen namelijk het hele gebeuren rondom het pesten via een toeschouwer.

David speelt in een band. Is verliefd op Vera, maar weet niet of dat wederzijds is. Het pesten gaat maar door en door en neemt uiteindelijk extreme vormen van mishandeling aan. Jochem neemt daarom een drastisch besluit…

Het verhaal verschilde wel een beetje met het boek. Wel begrijpelijk natuurlijk, want voor een film moet je nu eenmaal knippen, plakken en veranderen om het verhaal van een boek op het doek over te kunnen brengen.

Sterke punten vond ik bijvoorbeeld dat verschillende personages en hun aandeel werd belicht. Zo mocht je de thuissituatie zien van Sanne, de meest gemene van het pestende drietal. Niet dat haar thuissituatie haar gedrag goed praat, maar je ziet toch duidelijk thuis een andere Sanne dan op school. Iets wat in het boek overigens achterwege bleef. De thuissituatie van Jochem wordt belicht. En de thuissituatie van David. Dan hebben we natuurlijk ook nog de school waar alles gebeurd.

Ik kon het niet laten om het verhaal te analyseren. Zo vroeg ik me tijdens het kijken naar de film af waar de fout lag in dit hele pestgebeuren. Jochem krijgt gedurende de film genoeg handreikingen aangeboden. Van Vera, van David en zijn ouders. Lag de fout bij de klassenleraar? Of had de rest van de klas zijn mond open moeten trekken?

Vragen en vragen… Verder is mijn conclusie dat dit wel een film is die op elke middelbare school een keer gedraaid zou moeten worden. Spijt is een aangrijpende film, zit niet ingewikkeld in elkaar, maar geeft wel genoeg stof tot nadenken en gesprekjes na de film. Het boek van tevoren lezen is niet per se nodig.