Bye Homerus… het is voorbij!

Ik ben klaar! Het project is voltooit. Ik moest nog zo’n 80 pagina’s en ik dacht: ik maak het af. Deze week wordt vrij druk voor mij, dus koos ik er bewust voor om vandaag het project te voltooien. Vier dagen eerder dan gepland en ik vind dat wel mooi dat het me dus ruim binnen de geplande tijd gelukt is eigenlijk.

Hoe is het boek geëindigd?! Dat is een beetje not done op een boekenblog, het einde vertellen… Vooral omdat ik graag wil dat lezers zelf ook nog wat kunnen ontdekken. Ik vond het tot de laatste pagina moeilijk te behappen.

Letterlijk op de laatste regels is er een happy end. Pallas Athene spreekt hem toe en eist dat hij een einde aan de vetes maakt. Tja, dat had ze wat mij betreft ook wel eerder kunnen doen… maar dat terzijde.

Homerus lezen zag ik als een soort bevalling. Op een gegeven moment ging ik ook denken: ‘nog even en ik kan dit en dat boek gaan lezen’. Ik ben ook echt blij dat ik erdoorheen ben. Om twee redenen blij! Ik ben ook blij dat ik dit bijzondere boek heb kunnen lezen. Onmogelijk is het niet, dat heb ik nu wel bewezen. Het was bijzonder om te lezen over de oude Grieken, de Griekse Goden en hun aanwezigheid in het verhaal.

Het boek las traag omdat er ook veel herhalingen zijn. Keer op keer wordt gezegd dat Athene blauwogig is. Dat weet je na een tijdje wel, maar zelfs op de laatste pagina komt het nog een keer voorbij. En zo wordt er bij meerdere mensen keer op keer dezelfde dingen vertelt. Het haalt de vaart uit een boek en ik vind het op een gegeven moment onnodig in het verhaal.

Ergens zou ik het boek nog een keer moeten lezen, omdat er zoveel personages/Goden voorbij komen dat het soms best verwarrend was. En soms leek het alsof iets op dat moment gebeurde, terwijl ik later doorkreeg dat Odysseus iets vertelde van eerder. Om het verhaal nog beter te begrijpen, zou herlezen een must zijn. Maar niet mijn favoriete voorkeur en dat ligt ook niet in mijn planning.

Het 30 dagen project is erg leuk. De hapklare stukjes maakte het boek meer toegankelijk. Het lukte me zelfs in 26 dagen en dat vind ik positief. Ik koos voor 30 dagen om zoveel mogelijk speelruimte te hebben. Want in 10 dagen zoiets lezen was me nooit gelukt. Een 25 dagen project had op zich dus ook haalbaar kunnen zijn als ik het zo bekijk. Dan had ik elke dag wat meer bladzijden kunnen lezen.

Ik raad deze manier wel aan als je echt een onmogelijk boek zou willen lezen. De stickers werkten erg motiverend. Het verhaal zelf… bijzonder om te mogen lezen, maar Griekse klassiekers zijn duidelijk niet mijn kop thee.

Ik hoop dat jullie genoten hebben van dit project. Zo niet… dan heb ik een verrassing: de normale blogposten zijn weer terug 😉