De nieuwe trend: hi bloggers!! Coeliejoelie hé!
Tijdens #vraaghetdeboekblogger op Twitter, een gaaf initiatief van Emmy, gaf ik aan dat het mij opviel dat mailtjes van een uitgeverij heel anders van toon zijn dan vroeger. Eigenlijk wou ik daar veel meer over kwijt, maar dat lukte niet echt in 140 tekens op Twitter.
Gisteren kwam ik een blogpost van Joany tegen, waarin ze dieper in ging op wat ik had geschreven op Twitter. Blij verrast las ik haar blogpost. Enthousiast begon ik met het typen van een reactie, maar die werd zo lang, dat ik besloot die in te korten en zelf een blogpost hierover te schrijven.
Ik blog nu vijf jaar op Leesdame. Als ik die vijf jaar bekijk en vergelijk, kom ik tot de conclusie dat ik me tegenwoordig toch een beetje erger aan het gebrek aan fatsoen bij enkele uitgeverijen in de mailconversaties. Zoals gezegd heb ik dat al eens aangekaart, maar echt reacties kwamen daar niet op. En de reacties die er op kwamen, waren ietwat voorzichtig in de trant van: ‘het hoeft voor mij allemaal niet zo serieus/zakelijk etc.’ Ik vind het helemaal prima dat je daar zo over denkt 🙂 Maar toch wil ik graag dieper erop ingaan en wat voorbeeldjes geven.
Toen ik ooit op een kantoor werkte, kreeg ik meteen al te horen dat e-mail weliswaar een modern en snel communicatiemiddel is, maar dat ik nog steeds dezelfde fatsoensregels moest hanteren net zoals bij gewone post. En terecht! Ik werkte in het onderwijs en ik kon het dus echt niet maken om een (interne) mail te sturen met de aanhef: ‘Ha die juf!’ of ‘Juffen!!’
Maar in de boekblogwereld hoeft het toch allemaal niet zo zakelijk?!
Klopt… Maar ‘Goeiemorgen Luna’ klinkt toch al heel anders en een stuk fatsoenlijker dan een mail die begint met: ‘Ha die blogger,’. Of wat dacht je van de botte “afblaf-aanhef”: ‘Bloggers!!’. Geen hoi, geen goeiemorgen, maar koudweg: ‘Bloggers!!’. Alsof we een hoop mensen in een hok zijn en geen individuele personen. Ik merk dat dit echt een trend aan het worden is in de mail momenteel en dat stoort me een beetje.
Ja, maar Luna, waarom maak je hier zo’n punt van?
Dat ga ik nu uitleggen! Want mijn punt is namelijk dat een uitgeverij aardig zijn doel voorbij kan schieten door de zogenaamde “Tiener-toon” en de “afblaf aanhef”.
Het is ochtend. Ik ben net wakker. Ik open mijn mail. Er staan er twee. Van twee verschillende uitgeverijen. Allebei geven ze boeken uit die ik graag lees.
Uitgeverij A: “Bloggers!! Wij hebben weer een super coeliejoelie boek voor jullie!!”
Uitgeverij B: “Goeiemorgen Luna 🙂 Ik denk dat ik een interessant boek voor je blog heb.”
Uitgeverij B zet ik hierdoor al gelijk op mijn prioriteitenlijstje. Ze vragen MIJ iets en hebben een interessant boek voor mijn blog.
Uitgeverij A loopt dus het risico zijn doel voorbij te schieten. Het kan goed zijn dat uitgeverij A juist mijn blog wel voor ogen had en een boek heeft wat prima bij mij past, maar wat ik simpel niet opmerk vanwege de onpersoonlijkheid. Het zal wel een globaal persbericht zijn, is mijn eerste indruk dan vaak. Mijn ogen registreren ook een “tiener-toon”, dus zal de afzender waarschijnlijk een jonge blogger van een jaar of 15 a 16 voor ogen hebben. Dat hoeft allemaal niet zo te zijn natuurlijk, je zou er ook prima doorheen kunnen lezen, maar de toon is al wel gezet voor mijn gevoel.
De “tiener-toon”
‘Ha die blogger, wij hebben echt een coeliejoelie boek voor jullie, daar gaan jullie van juichen denken wij! Want wedden dat ook jij een gilletje slaakt zodra jij deze chicklit op je deurmat vindt!’.
Echt hé… de meeste boekbloggers zijn volwassen vrouwen. Sommige zijn al getrouwd en/of moeder. Ter vergelijking, stel je eens voor dat de gemeente dat soort e-mails zou sturen:
Ha die vuilstorter!!
We hebben ongelooflijk cool nieuws voor je! Je krijgt twee extra bonnen voor de vuilstort! Is dat niet coeliejoelie?! Wij vinden van wel en we hopen dan ook dat je deze bonnen snel aanvraagt!!
Tja… eigenlijk kan dat niet hé. Waarom vinden we dit bij een mail van een uitgeverij dan wel normaal?
Kortom:
Het hoeft zeker niet chique met U en Mevrouw. Maar een vriendelijke en volwassen benadering is wél een fijn begin van een samenwerking. Het straalt namelijk oprecht interesse uit!
Er zijn gelukkig ook genoeg uitgeverijen die dit goed begrijpen! Het contact met hun is daarom ook erg fijn. Ik voel dat ze oprecht geïnteresseerd zijn in mijn blog. Zij hoeven zich dan ook absoluut niet aangesproken te voelen!
Voel je jezelf wel aangesproken met deze blogpost? Dan hoop ik dat je mijn blogpost ziet als een advies en niet als een aanval. 🙂
18 reacties
13 juni, 2016 om 19:31
joanydvv zegt:Erg goed geschreven. Ik had het niet meer met je eens kunnen zijn. Het vergt misschien een paar seconden om de naam van een blogger te achterhalen (ga desnoods een uurtje zitten om een Excel bestandje aan te maken) en een mail persoonlijk de adresseren. Lijkt mij een kleine moeite voor al het werk dat wij als bloggers investeren in free publicity voor een boek.
joanydvv
24 juni, 2016 om 23:16
Mathilde zegt:en zo’n mail kan dan ook via mailchimp verstuurd worden. Zo verstuur ik mijn maandelijkse nieuwsbrief met persoonlijke aanhef…
Mathilde
13 juni, 2016 om 19:38
Annelies zegt:Ik stoor me niet zozeer aan de familiale toon, maar wel inderdaad aan het veralgemeende ‘blogger’. Dan krijg ik al onmiddellijk het idee dat hetzelfde mailtje naar tig andere bloggers gestuurd is, terwijl dat misschien niet het geval is.
Annelies
13 juni, 2016 om 19:49
Story addict zegt:hahaha, het woord coeliejoelie alleen al 😛 Ik weet niet of dit een gevalletje ‘we proberen te hard’ of een gevalletje ‘we doen te weinig’ is.
Story addict
13 juni, 2016 om 19:51
zonenmaan11 zegt:Ik zou het ook fijner vinden om persoonlijk benaderd te worden.
zonenmaan11
13 juni, 2016 om 21:09
jannietr zegt:Helemaal met je eens. Ik heb sommigen vriendelijk verzocht mij uit hun mailbestand te halen, vaak ook omdat ik hun genre toch nooit lees. Ze verdiepen zich dus echt niet in je blog. Zelfs oma’s -;) worden zo benaderd. Ik heb maar met een paar uitgevers contact en vraag zelf om de titels die me aanspreken. Dat gaat goed en is voor mij voldoende.
jannietr
13 juni, 2016 om 21:28
Leesdame zegt:Ik vind dat eigenlijk heel triest om te horen.
Zeker als je op leeftijd bent, mag je toch wel een respectvolle manier van benadering verwachten.
Leesdame
13 juni, 2016 om 21:44
mirandaschuchhard zegt:Herkenbaar hoor. Het mag voor mij ook best informeel. Maar een beetje persoonlijke benadering, hoeft desnoods maar een of twee regeltjes te zijn, is toch een kleine moeite.
Wat ik de laatste tijd ook een paar keer heb gehad is auteurs of kleine uitgeverijen die je dan mailen met ‘we sturen je graag een recensie-exemplaar van boek X van Pietje Y, waar kan ik het naartoe sturen’. En dan zonder ook maar enige informatie over het boek of link naar een persbericht…
Gelukkig zijn er ook een hoop uitgevers en auteurs die het wel begrepen hebbben.
mirandaschuchhard
13 juni, 2016 om 23:09
Inge zegt:Tja, de tienertoon (leuk bedacht Luna!) is ook niet aan mij besteed… Een persoonlijke benadering is toch wel het fijnste. En persoonlijk graag niet verwarren met afstandelijk/zakelijk!
Inge
13 juni, 2016 om 23:25
Leesdame zegt:Nee, ik begrijp je! 🙂
Leesdame
14 juni, 2016 om 09:30
Marcia zegt:Zelf word ik eigenlijk altijd persoonlijk benaderd door uitgeverijen, misschien omdat ik niet zo’n grote blog heb of over één heel duidelijke genre schrijf? Of omdat ik in België woon en dus contact heb met de Belgische vertegenwoordigers van Nederlandse uitgeverijen?
Het zijn vaak andere bedrijven die mij onpersoonlijk benaderen. Of ik een fotoboek/telefoonhoesje/ander irrelevant artikel gratis wil ontvangen om over te schrijven op mijn blog. Ten eerste heb ik geen interesse omdat dat niet ten goede komt aan de authenticiteit van mijn blog en ten tweede irriteert de onpersoonlijke aanhef en het standaardbericht me enorm. Dus ik kan me wel voorstellen hoe vervelend is als uitgeverijen je op zo’n onpersoonlijke manier aanschrijven!
Marcia
14 juni, 2016 om 18:23
Leesdame zegt:Die berichtjes krijg ik ook wel eens… Of van die hele wazige berichtjes van een anonieme auteur zonder naam, die honderd boeken gaat schrijven etc. zelf onbekend wil blijven… Wazig dus.
Leesdame
14 juni, 2016 om 10:09
Jantine zegt:Persoonlijk en netjes is inderdaad iets heel anders dan afstandelijk en zakelijk. Ik hoef ook echt geen aanhef zoals ‘Geachte mevrouw Kampes’, maar een ‘Hallo/goedemorgen/hoi Jantine’ mag toch echt wel. Zodra een mail begint met ‘bloggers!’ of ‘hoi bloggers!’ krijg ik ook de indruk dat er een massale mail gestuurd wordt, en dat ze wel zien wie er reageert. Het komt op mij over als een spambericht.
Jantine
14 juni, 2016 om 15:41
zwartraafje zegt:Net als Marcia woon ik in België en ik heb tot nu toe nog nooit (gelukkig maar) te kampen gekregen met zo’n jeugdige benadering.
Af en toe zit er wel eens een mailtje in mijn inbox dat verstuurd werd met de aanhef ‘Beste blogger’ of iets dergelijks. Uiteraard is dat een beetje jammer maar ik merk dat de uitgeverijen met wie ik regelmatig contact heb dit niet (of zelden) doen.
Zij spreken me echt aan met naam. Wat ik wel jammer vind is dat niet alle mailtjes beantwoord worden. Daardoor weet ik soms niet zeker of een recensie wel goed is aangekomen. Ik begrijp dat dit komt door een groot aantal mails en een te klein aantal personeel maar het blijft natuurlijk wel jammer.
zwartraafje
14 juni, 2016 om 18:17
Leesdame zegt:Ik wil hier nog even op in haken, want mijn ervaring met Vlaamse uitgeverijen is ook heel positief! Ik heb ook het gevoel dat de medewerkers bij Vlaamse uitgeverijen een stukje relaxter zijn.Niet dat ze niet druk bezig zijn, maar het gaat bij hun allemaal net wat gemoedelijker en met meer rust. Er wordt echt tijd voor je genomen.
Leesdame
14 juni, 2016 om 17:01
Vivian zegt:AMEN! Haha, dat coeliejoelie xD maar nee, je hebt wel écht een goed punt. Ik krijg vak mails van uitgevers die beginnen met ”Beste relatie” of gewoon zonder aanhef, zo’n geformatteerde mail à la persbericht. Prima, maar de mailtjes van uitgevers (of zelfs auteurs) die echt specifiek mijn blog hebben gevonden en echt de moeite nemen om uitgebreid te schrijven over wie ze zijn en het boek en waarom het bij mij past vind ik véél leuker!
Vivian
14 juni, 2016 om 20:15
Sue zegt:Leuk geschreven! En wat dacht je van: ‘Beste, hierbij een nieuwste recensie-exemplaren ter bespreking op je boekenblog’.
Ehhh, wat? Ik heb werkelijk waar nog nooit de moeite ook maar zelfs genomen om te kijken wat voor boeken dat zijn…
Sue
24 juni, 2016 om 14:38
Lilian zegt:Hahahaha die vuilstorters. Ik snap je helemaal!
Lilian