Duivelsklauw van Dominique Biebau

In deze nieuwe thriller van de Vlaamse Dominique Biebau keren we terug naar het fictieve dorp Mollendaal en de markante dames van leesclub ‘Met trillende vingers’.

De bibliotheek organiseert een themamaand rond de legendarische schrijver Edgar Allan Poe. Met allerlei opdrachten wordt zijn werk in de aandacht gezet, maar iemand saboteert de boel. Dit zet de dames van leesclub ‘Met trillende vingers’ weer ouderwets aan het werk. Samen met Isabelle van de politie onderzoeken ze deze vreemde gebeurtenissen. In een andere verhaallijn volgen we Edward en zijn moeder, samen zijn ze een nieuw leven begonnen in Amerika.

Humor, spanning en snufje horror

Edward werd als kind genegeerd en gepest omdat hij een grote wijnvlek op zijn gezicht heeft. De vlek heeft de vorm van een klauw. Heel wat jaren geleden was er in Mollendaal een zogenaamd “Schervengericht”. Zij besloten dat Edward met zijn moeder Mollendaal moesten verlaten. Dit deden ze ook en ze gingen naar Amerika, waar Edward vooral thuisbleef en boeken las. Zijn moeder leest hem ook ‘Frankenstein’ voor, maar dan wel in een gecensureerde versie. Edward is echter erg gefascineerd door dit verhaal van Mary Shelley.

In Mollendaal draait alles om Edgar Allan Poe en zijn gruwelijke verhalen. Isabelle krijgt in het begin geen vat op de situatie en de dames van de leesclub denken dan ook weer ijverig mee. Er zijn talloze verwijzingen naar andere (bekende) boeken in dit verhaal en het is leuk om hier op te letten. De opdrachten voor de inwoners van Mollendaal zijn bizar en worden steeds zenuwslopender. Zoals bijvoorbeeld de wedstrijd “levend begraven”. Maar de echte spanning komt pas echt kijken bij het spel met de containers in het bos. Dan komt alles samen: de spanning, de gitzwarte humor en een vleugje Poe horror.

Terug in Mollendaal

Het fictieve dorp Mollendaal komt vaker terug in de thrillers van Dominique Biebau. In zijn vorige boek was Agatha Christie de belangrijke auteur in het verhaal en in dit boek voornamelijk Edgar Allan Poe. Ik heb nog nooit iets van Poe gelezen, maar het moet gruwelijk zijn, dat heb ik nu wel begrepen. Dominique Biebau heeft een heerlijke schrijfstijl! Hij vertelt het verhaal op smakelijke wijze, met humoristische ondertoon waardoor je bij sommige dialogen zit te gniffelen.

‘Duivelsklauw’ heeft ook een surrealistische verhaallijn over verbanning, vluchten en opnieuw beginnen. Dit geeft het verhaal een grimmig laagje en het maakt van ‘Duivelsklauw’ geen standaard thriller. In de tweede helft krijgt het verhaal een zenuwslopende spanning en dankzij de korte hoofdstukken vlieg je door je het verhaal. Gruwelijkheden worden ook niet geschuwd door de auteur, met als gevolg dat ik enkele scènes met kippenvel zat te lezen. Wat mij betreft speelt het volgende boek weer in Mollendaal af, want ook al zijn sommige inwoners best apart, ik vind het een fascinerend dorp!