15 december 2013

Een roos in de woestijn van Marte Jongbloed

Een roman van uitgeverij Cupido. Mijn eerste gedachten: dit zal wel een zoet liefdesverhaal zijn. Tja, ik ben eerlijk over wat ik dacht. Maar het was helemaal geen zoet liefdesverhaal!

Het was juist een mooie én krachtige roman over een Nederlandse vrouw die gaat wonen en werken in Jemen. Heel interessant en een boeiend kijkje in een totaal andere cultuur! Roos en Liset zijn dikke vriendinnen en zijn samen juf op een basisschool. Groot is het verdriet als Roos omkomt bij een ongeluk. Pieter, de broer van Roos ruimt samen met Liset de spulletjes op van Roos.

Liset vind dan een stapeltje documenten, geschreven in het Arabisch en een foto van een gebouw. Ze komt erachter dat het gebouw in Jemen staat en dat de Arabische tekst iets te maken heeft met een schooltje in Jemen. Liset besluit haar leven om te gooien en vertrekt naar Jemen. Ze gaat lesgeven op een schooltje voor Nederlandse expat-kinderen. Hun ouders werken bijvoorbeeld bij de ambassade, of zijn archeologen. Liset moet wennen aan haar nieuwe leven in een totaal ander land, met nieuwe gewoontes en de constante dreiging van rebellen.

Ondertussen heeft ze nog steeds de Arabisch geschreven documenten bij zich. Samen met Sanna ontcijfert ze alles en het blijkt dat Roos een meisjesschool wilde opbouwen. Liset wil dit plan doorzetten, maar daarvoor heeft ze wel het geld nodig wat Roos ervoor heeft gespaard.

Helaas werkt Pieter niet echt mee. Ook de plaatselijke inwoners zijn alles behalve blij met het plan. Liset verzint alles om de droom van Roos alsnog te kunnen verwezenlijken en komt daardoor in levensgevaarlijke situaties terecht!

Ik vond het heel boeiend om te kunnen lezen over leven in Jemen. Want ik wist daar niet veel van. Marte Jongbloed omschrijft goed het land, de cultuur, het gerommel van de rebellen, de strenge geloofsovertuiging en hoe het is om als Nederlandse vrouw daar zelfstandig staande te blijven.

Het boek leest lekker vlot en ook de nodige spanning is aanwezig.