30 januari 2017

Er is geen vorm waarin ik pas van Erna Sassen

Duizendpoot Erna Sassen schreef deze gevoelige young adult roman. ‘Er is geen vorm waarin ik pas’ is een serieus en eigentijds verhaal verweven met gedichten en liedjes.

Tessel heeft een burn-out. Ze zit in de vijfde van het VWO en ineens gaat alles lastig. Leren gaat niet lekker, leven ook niet. Tessel worstelt met gevoelens en dan voornamelijk misbruikte gevoelens. School zegt dat ze te hard werkt. Tessel’s moeder zegt dat het ligt aan haar perfectionisme. Maar bij Tessel is iets anders aan de hand. Langzaam onthult ze haar verhaal…

Tessel geeft de lezer een intiem kijkje in haar leven. Tessel worstelt met verdriet, onbegrip en leegte. Zo komt Tessel per toeval terecht bij Evelien. Evelien heeft haar dochter Sanne verloren aan kanker. Evelien worstelt op haar manier ook met verdriet, onbegrip en leegte. Op een bepaalde manier weten Tessel en Evelien elkaar aan te vullen en elkaar advies te geven. Al gaat dat niet altijd van een leien dakje.

En dan krijgen we te horen over Parcival… De docent Nederlands, die ook aan zijn cabaret-carrière werkt. Hij kon toen de hulp van Tessel goed gebruiken en stelde zich op als vriend. Hij betrok Tessel bij zijn optredens en langzaamaan werd Tessel verliefd op hem. Dit bleek niet wederzijds te zijn en Parcival draaide 180 graden om. Dit zorgde ervoor dat Tessel met zichzelf in de knoop kwam te zitten.

‘Er is geen vorm waarin ik pas’ is young adult roman voor de 15+ lezer. De schrijfstijl is serieus, modern en je leest duidelijk de stem van een meisje uit de vijfde van het VWO. Erna Sassen verweeft ook gedichtjes door het verhaal en ondanks de zware thema’s verweeft ze ook wat ironie en hier en daar een knipoog in het verhaal. Dit vond ik prettig, want heel soms voelt het verhaal wat ongemakkelijk aan en dan is dit een fijne afwisseling.

Niet alles in het boek is even voor de hand liggend. De rol van Evelien bijvoorbeeld. Evelien is anders dan de andere volwassenen in Tessel’s leven. Evelien zegt waar het op staat en Evelien heeft geen medelijden. Ook kan Tessel van Evelien wat meer hebben. Ook als Evelien gilt tegen Tessel en uiteindelijk met grijns Tessel uitzwaait. Nadien gilt Tessel ook wat vaker, ze verheft haar stem en warempel: het werkt én het lucht op. Het is een bijzonder contact. Juist omdat het niet voor de hand ligt. Ik vond die stukken dan ook heel interessant om te lezen!

Volwassenen doen vaak lacherig over verliefde jongeren en verkering. Erna Sassen laat echter zien dat ook bij jongeren een onbeantwoorde liefde, inclusief een botte afwijzing kan leiden tot een gekrenkt zelfvertrouwen en dat gekwetste gevoelens kunnen leiden tot onzekerheden en uiteindelijk zelfs in een burn-out. Gelukkig weet Erna Sassen een goed einde te schrijven voor Tessel. Zodat je na het lezen denkt: die Tessel, die komt er wel! Serieus, eigentijds en onvoorspelbaar, zo kan ik ‘Er is geen vorm waarin ik pas’ zeker noemen!