26 januari 2022

Gewoon André van Bert Kuizenga

Er werd heel enthousiast over dit boek gesproken in de media, daardoor werd ik nieuwsgierig. Ik begon er dus vol verwachting in…

André van Duin, eigenlijk is introductie onnodig, want iedereen kent hem. Als komiek, als presentator, zanger en acteur. Hij heeft veel gedaan in het theater en op tv en zelfs in films. Bert Kuizenga dook in het leven van André van Duin. Hij belicht vooral hoe André van Duin van komiek veranderde in serieus acteur en hij gaat in op het verlies van zijn grote liefde Martin.

Geen structuur en irritante opmaak

Wat me al meteen stoort is de irritante opmaak. Het staat bomvol cursieve lapjes tekst en ik haat persoonlijk teveel cursieve tekst in een boek! In een proloog vind ik het prima, aan het begin van een hoofdstuk ook. Maar het leest onprettig als het overal tussendoor staat.

Wat mij ook opvalt is dat het boek geen structuur heeft. Het gaat van hak op de tak. Van de revue naar Hendrik Groen, terug naar het theater, weer naar het ziekbed van Martin, terug naar de revue. Dat komt door de indeling van dit boek, het is geen verhalend verhaal, het is voornamelijk een verzameling van gesprekken met mensen die dicht bij André van Duin staan.

Veel herhaling en alles is natuurlijk prachtig

Bert Kuizenga stelt in vrijwel elk gesprek dezelfde vragen en daardoor wordt het boek op den duur eentonig. Hij gaat in op de keuze van Andre van Duin om serieuzer werk te doen. Hij legt vaak de nadruk op het ziekbed en het verlies van Martin en hij laat zijn gesprekspartners bewondering uitspreken. Hierdoor leest vrijwel elk gesprek hetzelfde, want iedereen zegt ook vrijwel hetzelfde.

Het enige wat verschilt is hetgeen wat ze hebben meegemaakt met André van Duin. Simone Kleinsma vertelt bijvoorbeeld wat meer over de revue en Kees Hulst over Hendrik Groen. Zo komen er meer mensen aan het woord, zoals Ron Brandsteder, Janny van der Heijden, Joop van de Ende, Eric van Tijn en Caroline Tensen. Af en toe gaat Bert Kuizenga ook in gesprek met André van Duin zelf.

Sympathieke man

Ik zie André van Duin graag op televisie en ik hoor hem ook graag zingen. Als kind keek ik graag naar ‘Wie ben ik?!’ en ‘De André van Duin show’. Op school zongen we toentertijd elke pauze het pizzalied. Ik vind André van Duin een sympathieke man en ja, ik vind het ook interessant om hem te zien in andere rollen dan alleen in de rol van de komiek.

Ik had echter gehoopt dat in dit boek een mooi levensverhaal zou staan, maar het bleek helaas een chaotische bundel met conversaties te zijn.