27 september 2019

Het 6 minuten dagboek van Dominique Spenst

Ik ben enorm enthousiast over dit leuke invulboek! Ik heb bewust gewacht met recenseren en nu ik een klein maandje bezig ben met dit boek ga ik jullie vertellen over mijn ervaring!

Alweer een invul-boek, dacht ik bij de boekhandel. Invul-boeken belanden bij mij meestal na een of twee weken in de kast. Toch ging ik overstag, want het concept sprak mij zo enorm aan, dat ik meteen al enthousiast en nieuwsgierig werd. Dit boek vraagt niet veel van mij. Ik hoef dagelijks maar zes vragen te beantwoorden, ik hoef geen planning te maken en ik hoef ook niet verplicht elke dag te tekenen.

Aan de slag

Het concept is dus simpel. Je hebt een ochtendritueel en het avondritueel. Beide bestaan uit drie vragen. Het kost je dus gemiddeld zo’n 3 minuten in de ochtend en 3 minuten in de avond. Wekelijks zijn er weekvragen, dit zijn soms complexe vragen, maar wel interessant. Daarnaast zijn er maandelijkse gewoonte-trackers en zitten er lege pagina’s in voor extra notities. Maar het begint met (hou je vast) een gebruiksaanwijzing van maar liefst 65 pagina’s! Overdreven? Ja, dat dacht ik eerst ook, maar ik moet eerlijk zeggen, dankzij deze gebruiksaanwijzing hou ik dit dagboek nog steeds gemotiveerd bij, want de gebruiksaanwijzing legt uit hoe je de vragen kunt interpreteren, geeft invul-advies en tips om het vol te blijven houden.

Het ochtendritueel

Het ochtendritueel bestaat uit drie vragen. Drie dingen invullen waar je dankbaar voor bent. Hoe je er een geweldige dag van gaat maken en je sluit af met het bedenken van een positieve affirmatie.

Na één dag zweefde ik al met mijn pen boven vraag twee. Wat bedoelde de auteur toch? Moest ik hier een to-do-lijst schrijven? Nee, want zo fantastisch voel ik me vanavond niet als ik gestofzuigd heb en de post heb gesorteerd… Tijd om dan toch maar te duiken in de ellenlange gebruiksaanwijzing, bedacht ik me toen. Ik speelde wat met de vraag en las vervolgens (in mijn gedachten) in dit zinnetje de vraag: ‘waar verheug ik me vandaag op?’ Ik merk dat wanneer ik speel met de vraag, ik soms tot andere verrassende antwoorden kom.

De positieve affirmatie kan op de dag zelf slaan, maar ook op een lange termijn. Heb je bijvoorbeeld vandaag moeilijke gesprekken, dan zou je als affirmatie kunnen schrijven: ‘ik voer zonder problemen een moeilijk gesprek en ik kom voor mezelf op!’. Door iets zo positief mogelijk voor te stellen, zet je onbewust je brein aan het werk om op een positief manier te gaan denken. De hele dag heb je namelijk dat zinnetje in je hoofd. Zo’n affirmatie kan alle kanten op gaan. ‘Wat er ook speelt vandaag, ik ga hoe dan ook een uurtje tijd voor mezelf maken’. Omdat ik het op schrijf, ga ik er op de een of andere manier sneller mee aan de slag. Ik vind affirmaties een heel interessant fenomeen. Ik zou er nog veel meer over willen vertellen, dus wie weet, misschien komt hier nog een aparte uitgebreide blogpost over in de toekomst.

Het avondritueel

Bij het avondritueel denk ik na over mijn goede daad van vandaag, wat ik nog aan mezelf kan verbeteren en drie leuke dingen die heb meegemaakt vandaag. Ja, zelfs na een moeilijke dag, schrijf ik toch drie leuke dingen op. Want na een moeilijk telefoongesprek op de bank ploffen met koffie en een boek is simpelweg al leuk! Een goede daad is ook niet zo lastig in te vullen. Ik stel mezelf de vraag: ‘heb ik vandaag iemand blij gemaakt?’ ‘Deed ik vandaag (onverwachts) iets voor een ander?’ Het antwoord op die vragen vul ik dan in. Doordat deze vraag elke avond voorbijkomt, ben ik overdag al met die goede daad bezig. Bijzonder hoe dat werkt in je hoofd hé.

Iets wat ik aan mezelf kan verbeteren is ook mooie vraag. Voorbeeldje: ik moet vaker bloggen van mezelf, maar ik stel het vaak uit. ‘Morgen ga ik echt een uur lang na het avondeten bloggen’ schrijf ik dan op bij dat punt. En wederom: omdat ik het opschrijf, onthou ik het beter, dus ga ik er mee aan de slag.

Dus het werkt allemaal goed?

Jazeker! Tot mijn verbazing duurt het invullen inderdaad niet meer dan een paar minuutjes per keer. Door de gebruiksaanwijzing goed te lezen, weet je hoe je het dagboek kunt gebruiken en welke insteek je kunt gebruiken. Zo kun je bijvoorbeeld ook een week lang jezelf richten op duurzaam leven, dan krijg je natuurlijk hele andere antwoorden op de vragen. Door af en toe een thema te gebruiken blijft het bijhouden leuk en gevarieerd.

Ik heb nog geen een ochtend/avond overgeslagen. Na het schrijven in de ochtend, leg ik het dagboek onder mijn kussen. Zodra ik in mijn bed ga liggen, voel ik het dagboek dus onder mijn kussen. Het invullen duurt maar even, dus waarom zou ik het niet doen? Na het invullen leg ik het dagboek dan naast mijn wekker. Zodra ik wakker word, zie ik het daar liggen en begin mijn dag met de ochtendvragen. Dan gaat het weer onder mijn kussen en zo verder…

Bij het invullen blijf je dicht bij jezelf. Het is ook niet zweverig, de vragen zijn down-to-earth. Je wordt door dit boek alleen lichtjes gedwongen om het leven van een positieve te kant te bekijken, om positieve veranderingen te ontwikkelen en om alle lichtpuntjes van de dag vast te leggen in het dagboek.

Het boek is verder opgesierd met inspirerende quotes, simpele weekuitdagingen en het papier is lekker dik, zodat je niet doordrukt met schrijven. Je hebt voor een half jaar invul-pagina’s. Het boek is stevig (hardcover) en kan een stootje hebben.