25 augustus 2022

Het boek van Job van Annemarie Haverkamp

‘Het boek van Job’ is een prachtig en eerlijk eerbetoon aan de 18-jarige Job, zoon van schrijfster Annemarie Haverkamp.

Annemarie Haverkamp werd moeder van Job, een zoon met een zeldzame chromosoomafwijking. Hij was meervoudig gehandicapt en zijn gezondheid was broos. Maar Job was ook een heel vrolijk en eerlijk kind! Achttien jaar lang schreef Annemarie columns over het leven van Job. Dit is een unieke documentatie geworden en deze columns vormen bij elkaar samen een biografie.

Een indrukwekkend verhaal

In nog geen twee dagen las ik dit prachtige boek uit. De columns vormen samen het levensverhaal van Job en hoe zijn ouders Annemarie en Rob hiermee omgingen. Ze waren vindingrijk, liefdevol, doortastend en soms ook gewoon heel erg moe en geïrriteerd. Het leven was niet altijd makkelijk. Zo kregen ze vaak bemoeizuchtige en vooringenomen mensen over de vloer die hun mening opdrongen, terwijl Rob en Annemarie juist goed hun draai hadden gevonden. Zo ging Job heel graag mee in bad, dat was echt een bijzonder momentje voor hun. De gemeente begreep dat niet en maakte een plan waarbij het bad juist weggehaald werd.

Heel eerlijk schrijft Annemarie over wat ze voelde en waar ze bang voor was. Maar er wordt ook veel gelachen, Job was bijna altijd vrolijk en zag nergens kwaad in. Hij was dol op Disney en spelletjes op de ipad en keek reikhalzend uit naar Sinterklaas. Maar hij was ook heel kwetsbaar en snel ziek. Rob en Annemarie hebben heel wat tijd van hun leven doorgebracht in het ziekenhuis. Wachtend en onzeker.

Om lang over na te denken

Ook corona speelt nog een rol in het verhaal en dan besef je pas echt hoe kwetsbaar Job was, maar ook hoe kwetsbaar zijn ouders waren. De coronamaatregelen waren trouwens niet altijd goed afgesteld op mensen met een fysieke beperking. Zo hingen alcoholflacons om je handen te ontsmetten vaak onbereikbaar hoog voor Job. En dan de enorme bureaucratische rompslomp, bij werkelijk alles wat er aangevraagd werd! Steeds opnieuw dezelfde vragen en uitleg en dan nog werden ze niet altijd gehoord. Dat leverde veel stress en frustratie op.

Job overleed net voor zijn achttiende verjaardag. Annemarie Haverkamp dook in haar verzameling columns en maakte hier een lopend verhaal van. Van baby tot aan puber. Zijn eerste woordjes tot zijn eerste haren op de kin. Maar jong, of oud: Job keek altijd onbevangen en vol vertrouwen de wereld in.