7 maart 2022

Hier komen wij vandaan van Leonieke Baerwaldt

‘Hier komen wij vandaan’ staat op de Libris Longlist 2022, de omschrijving sprak me aan en vol goede moed begon ik aan dit bijzondere boek!

Een arbeider in een fabriek droomde altijd al van een eigen aquarium en een winkel met tropische vissen. Een moeder en haar dochter zwerven rond en wonen tijdelijk in andermans huis en zitten overdag in de bibliotheek. Twee geliefden willen een stulpje bouwen naast een industrieterrein en dan hebben we nog de kleine zeemeermin, het sprookje van Andersen.

Sprookjesachtige roman

Het verhaal lijkt opgedeeld te zijn in losse verhalen, maar naarmate je verder in het boek komt smelten ze steeds meer samen tot een geheel. De leidraad in deze roman zijn twee bekende sprookjes. De kleine zeemeermin van Andersen en De visser en zijn vrouw van Grimm.

De personages zijn mensen waar je op straat gemakkelijk aan voorbijloopt. Brenda en Loek bijvoorbeeld, ze wonen afgelegen in een woonwagen naast een pauper fabrieksterrein en hebben dromen, maar er komt niets van uit. Loek vist vaak. Brenda wil een kindje. Dan heb je een moeder en dochter die geen vaste verblijfplaats hebben. Ze wonen overal en nergens. Het meisje gaat niet naar school. De moeder is gefascineerd door water en kou, het is bijna een obsessie voor haar. En dan hebben we nog Alex, hij werkt in een fabriek, zorgt voor zijn moeder en begint na lang tobben dan toch eindelijk aan zijn eerste aquarium. Maar dan slaat het noodlot toe in zijn leven.

Een beetje verliefd op dit boek

Na het eerste hoofdstuk las ik er nog een en voor ik het wist zat ik gevangen in dit bizarre verhaal en kon ik niet meer stoppen! De schrijfstijl is meeslepend en rauw tegelijk. Je voelt de pijn van de personages. Hun eenzaamheid en frustraties, maar ook hun verlangens en hun hoop op een succesvolle toekomst. Maar ze blijven tobben en dat is voor mij als lezer frustrerend en dan met name bij Alex. Soms had ik hem een schop onder zijn kont willen geven!

De sfeer in dit boek is zo beeldend, dat ik het aquarium van Alex bijna rook tijdens het lezen en de pauperplek waar Brenda en Loek wonen gewoon voor me zie. Water speelt een grote rol in dit boek. Water verbindt, maar water verwoest ook. In de hoofdstukken over de moeder en haar dochter is het de dochter die het woord neemt. Ik vroeg me af waarom ze rondzwierven en waarom ze overdag in een bibliotheek zaten. Maar uiteindelijk ga je de losse draadjes van de verhaallijnen aan elkaar weven en dan wordt het gehele plaatje duidelijk.

Mooi boek, terecht op de longlist

Ik vond dit een prachtig boek! Terecht ook dat het op de longlist staat, maar jammer dat het niet de shortlist heeft gehaald. Ik was eerst wat huiverig om te beginnen, maar eenmaal begonnen was ik betoverd door de symboliek, de schrijfstijl en de personages. Het is een verhaal waar je nog lang over nadenkt als het uit is!

Lees hier wat Lalagè van dit boek vond.