9 april 2021

Ik ben er niet van Lize Spit

Het was een grote leesklus, het kostte me een dikke week leeswerk! ‘Ik ben er niet’ is de tweede roman van Lize Spit en met 570 pagina’s was dit een behoorlijke leesuitdaging!

‘Ik ben er niet’ draait om het stel Leo en Simon. Leo is de verteller, ze is de vriendin van Simon. Ze wonen samen. Simon begint zich echter steeds vreemder te gedragen. Hij belandt in een psychose en wordt opgenomen. Na de opname komt hij terug thuis en Leo probeert zo goed mogelijk voor hem te zorgen, maar elk moment kan de bom weer barsten.

Twee fascinerende karakters

Door het gehele boek heen staan korte hoofdstukjes die zich afspelen in een korte tijd en minuut voor minuut worden beschreven. Er is iets gebeurd, Leo is gebeld, kennelijk heeft Simon iets heel ergs gedaan. De andere tijdslijn is het verleden en die beslaat het grootste deel van het boek. Je leest hoe Simon ineens thuiskwam en een carrièreswitch maakt en hoe hem dit veranderde. Hij gaat tattoos ontwerpen en obsessief gaat hij aan de slag om dit bedrijfje de grond uit te stampen. Ook zit hij ineens vol van Coen, een pestkop uit het verleden, die nu terug is in zijn leven en dit maakt hem helemaal gek.

Simon heeft constant het gevoel dat hij overal in de gaten wordt gehouden. Zo weet hij zeker dat in het busje, dat verderop in de straat staat, Coen zit om hem te begluren. Hij denkt ook dat er overal cameraatjes zijn verstopt. Leo probeert hem te kalmeren, gerust te stellen, maar weet er eigenlijk ook geen stellen mee.

Leo werkt bij ‘Buik & Boek’ een winkel waar zwangerschapskleding en babyartikelen worden verkocht. Soms is Leo zo moe dat ze gaat slapen in een kamertje achter de winkel. In de winkel werkt ze nauw samen met Lotte. Ze zijn goede vriendinnen. Lotte is de vriendin van Coen en is in blije verwachting. Leo schrijft ook, later gaat ze columns schrijven voor de Vlaamse Libelle onder een pseudoniem. Hierin schrijft ze over haar leven met Simon. Het is haar uitlaatklep, maar ze doet er tegelijkertijd ook alles aan om niet ontdekt te worden door haar omgeving.

De gruwelijke daad

Centraal in dit boek staat de gruwelijke daad van Simon. Een stuk dat ik met buikpijn en een misselijk gevoel las. Na het lezen van deze passage krijgen de korte hoofdstukjes ineens een hele ongemakkelijke en onheilspellende lading. Hierdoor voelde dit boek heel beklemmend aan en voelde ik me als lezer verstrikt zitten in het verhaal.

Die gruwelijke daad en de extreme gedragsverandering van Simon zijn de reden voor een opname. Hij heeft een bipolaire stoornis en krijgt zware medicatie. Leo moedert over Simon, bezoekt hem, overdenkt het leven en heeft filosofische gedachtenspinsels. Lize Spit schrijft adembenemend, durft te shockeren en verweeft de twee tijdslijnen later vloeiend in elkaar.

Onheilspellend goed

Zodra Simon weer thuis komt, zorgt Leo zeer zorgzaam voor hem. Wanhopig doet ze haar best om Simon te accepteren zoals hij nu is en ze doet ook wanhopig haar best om Simon overal bij te betrekken. Ze wordt zijn schaduw, zijn beschermvrouw. Tegelijkertijd voelde ik ook de eenzaamheid van Leo. Haar verdriet sijpelt tussen de regels door, maar ze houdt zich voor iedereen groot. Misschien nog wel het meest voor zichzelf.

‘Ik ben er niet’ ontving ik in december met mijn Das Mag ebookabonnement. Ik was dolblij en wou meteen beginnen, maar door de drukte van de decembermaand én omdat ik niet lekker in mijn vel zat, lukte het eerst niet om in dit boek te komen. Vorige week pakte ik dit boek weer terug op en toen lukte het mij wel! Ik kon niet meer stoppen! Elke avond was ik benieuwd hoe het verder zou gaan met Leo en Simon, dus kroop ik met de e-reader vroeg in bed om zo lang mogelijk te kunnen lezen.

Het was het waard

Lize Spit schrijft zo sprankelend, filosofisch en beeldend dat ik het gevoel kreeg dat ik in een film was belandt. Niet gek, Lize Spit behaalde namelijk een master in scenarioschrijven. Ze weet hoe ze iets kan vertellen en tot leven kan brengen. Ik voelde constant een prop achter in mijn keel tijdens het lezen, steeds het gevoel: er gaat wat gebeuren… Ik moest gewoon door blijven lezen, ik moest weten hoe het af zou lopen, wat Simon in vredesnaam had gedaan…

Ik ben ontzettend blij dat ik eindelijk de tijd had om écht voor dit boek te gaan. Het was het waard! Lize Spit heeft zich weer bewezen!