13 oktober 2020

Japan in honderd kleine stukjes van Paulien Cornelisse

Tijd voor wat luchtigs: een bundel met honderd kleine stukjes over Japan. Met de typische schrijfstijl van Paulien Cornelisse.

Schrijfster Paulien Cornelisse heeft al jaren een fascinatie voor Japan. Ze houdt al jaren haar Japanverslaving bij en heeft al een flinke verzameling weetjes opgebouwd. Ze is al regelmatig in Japan geweest, zowel privé als voor haar werk. Zoals voor de serie Tokidoki van de VPRO. Als taalliefhebster is Paulien natuurlijk ook zeer geïnteresseerd in de Japanse taal en het bijbehorende schrift. Ze doet een poging om ons ook wat basisbeginselen bij te brengen.

Hirigana, katakana en kanji

Japans leren valt niet mee. Je krijgt te maken met een heel ander schrift, dat je verticaal leest in plaats van horizontaal. Paulien Cornelisse komt er in ieder geval verder mee dan ik. Gelukkig legt ze in Jip en Janneke taal het een en ander uit aan de lezer. Hirigana en katakana zijn de basisschriften. Hiragana krijg je al op de basisschool in Japan en dat zijn voornamelijk de klanken van de lettergrepen. Katakana wordt vooral ingezet om buitenlandse woorden in het Japans te vertalen.

Kanji is wat ingewikkelder. Kanji is het schrift van de inhoudelijke teksten. Er zijn er een stuk of duizend die je zou moeten kennen wil je een goed en inhoudelijk artikel in de Japanse krant ontcijferen. En dan zijn er nog talloze kanji combinaties. Met illustraties laat Paulien Cornelisse enkele voorbeelden uit het schrift zien. Bijvoorbeeld een teken van een boom. Twee van die tekens naast elkaar is een klein bos. Drie tekens is een groot bos. Als je het zo ziet, dan lijkt het ergens een logisch schrift, maar ik ben blij dat ik het niet hoef te leren haha.

Blikjes fris in de natuur

Naast taal schrijft Paulien Cornelisse ook over Japanse rituelen, hypes en dagelijkse dingen. Zoals het bezoek aan een toilet, in bad gaan en een theeceremonie. Overal in het land vind je beton. En op een toilet zit een functie om ‘zogenaamd’ door te trekken. Beklim je een berg, dan kun je onderweg een automaat tegenkomen met blikjes fris en warme dranken. Hoe hoger je de berg beklimt, hoe duurder de blikjes worden.

Sushi wordt oorspronkelijk met de hand gegeten, Japanners praten graag over het weer en ze baden ook gemakkelijk naakt met hun werkgever. De hype Ikigai gaat voor de meeste Japanners niet op en Marie Kondo kennen ze wel, maar vrijwel alle Japanners hebben thuis nog genoeg prullaria staan. Sterker nog, overal staan in Japan winkeltjes met nog meer prullaria. Wat wel een echte hype in Japan is, is karaoke. Ook dat valt tegen in de praktijk voor toeristen, want hetgeen wat je moet zingen staat in Japans schrift op het scherm.

Heerlijk luchtig geschreven

Paulien Cornelisse schrijft lekker luchtig en met een knipoog. Ze is heel direct en wat ze denkt, dat schrijft ze op. Ook heeft ze dit boek voorzien van leuke illustraties die aansluiten op het onderwerp van de columns. Het boek is opgedeeld in honderd kleine stukjes. Daar ben je vrij snel doorheen, maar op het eind ben je wel wat wijzer over het land van de rijzende zon.

Het is een fijne bundel voor tussendoor, als je weinig tijd hebt, maar toch graag iets wil lezen. Ik las dit boek voornamelijk voor het slapengaan.