Jeugdsentiment: Taptoe

De Taptoe was een tijdschrift wat ik kreeg via school. Nou ja, kreeg… mijn ouders moesten natuurlijk abonnementsgeld betalen, maar het ging via school. Van dezelfde uitgeverij waar ook Okki, Bobo en Hello You ook bij zaten. In de winter en in de zomer kreeg je dikke vakantieboeken. Vandaag ga ik met jullie herinneringen ophalen aan Taptoe.

Ik was lid rond 1992 a 1993 geloof ik. Toentertijd kreeg ik om de twee weken een Taptoe, die lag dan klaar bij de kapstok, zodat ‘ie aan het van de schooldag mee naar huis kon.

Vaak las ik onderweg naar huis al mijn favoriete strip: ‘de Stoepjes’. De Taptoe stond vol verhalen, strips, puzzeltjes en reportages in de stijl van Klokhuis zeg maar.

Vooraan begon het met de ingezonden brieven die dan werden beantwoordt door Mik Mak. Elke keer stond er een kort verhaal van o.a. Mieke van Hooft of Taïs Teng. De vaste strips: de Stoepjes, Cor Daad en Marloes, later werd Marloes vervangen door Muziekbuurters. En op de achterkant van Taptoe stond Oktoknobie (een soort van Barbapappa)

De lezers werden vaak betrokken bij het blad. Zo mochten kinderen wel eens dagje meelopen bij een reptielenopvang, of mochten kinderen met Taptoe een bekend persoon interviewen. Of Taptoe was op de set van een kinderfilm. Het was altijd afwisselend en ik denk dat ik daarom Taptoe zo leuk vond.

Ik spaarde zelfs alle Taptoe’s op en bond ze in een map. Op warme zomerdagen bladerde ik dan door al die oude taptoe’s. Dat vond ik echt heerlijk en daar kon ik uren zoet mee zijn. Ik deed ook vaak mee aan de prijsvragen, maar heb bij Taptoe helaas nooit wat gewonnen.

Taptoe bestaat nog steeds, maar is zo grondig herzien, dat er niks meer van vroeger in terug te vinden is. Jammer, maar tijden veranderen natuurlijk.

Las jij vroeger ooit Taptoe of Okki?