kinderboeken-tag

Ik maakte speciaal voor deze rubriek een kinderboeken-tag. Een tag met vragen over de kinderboeken uit mijn jeugd. Over voorleesboeken en boeken die ik zelf las. Graven in mijn herinneringen dus en hoe dieper ik ging, hoe meer titels er voorbijkwamen.

Van welk voorleesboek kreeg je als kind nooit genoeg?
Dat is heel makkelijk: Jip en Janneke van Annie M.G. Schmidt. De kleuterjuf las heel vaak een verhaaltje voor uit het dikke verzamelboek en thuis had ik ook zo’n boek. Het was zo lekker voorspelbaar. Jip die huilend bij de kapper zat. Janneke en haar pop Poppejans.

Welk kinderboek las je voor het eerst zelf?
Meteen denk ik aan de boekjes van Veilig leren lezen van Zwijsen. Maar dat waren lesboekjes. Euhm… Een onvergetelijk schoolreisje van Henriëtte Kan was volgens mij het eerste kinderboekje wat ik zelf las.

Ik was 12 en ik las…
Droomvriendinnen van Susan Saunders, Olijke tweeling van Arja Peters. De dolle tweeling en Pitty boeken van Enid Blyton. En ik had de hele serie van de Babysittersclub. De Babysittersclub heb ik zelfs op school nog nagespeeld met vriendinnen haha. Ik was ook lid van de bibliotheek en de schoolbibliotheek, aan boeken geen gebrek dus!

Werd je voorgelezen voor het slapengaan?
Ik werd wel voorgelezen in de ochtend voordat ik naar school ging, maar voor het slapengaan eigenlijk nooit. Later mocht ik wel zelf lezen voordat ik ging slapen en dat deed ik dan ook altijd. Soms ook een beetje te lang…

Noem drie herinneringen aan jou kinderboekentijd?
De boeken van Mieke van Hooft heb ik toen veel gelezen, Straatkatten in het bijzonder. Over twee weggelopen meiden die elkaar treffen in de grote stad. Wanja was de oudste en is vrij asociaal, ze woont al tijden op straat en overnacht in leegstaande panden. Lizzy is weggelopen van huis na een ruzie. Ze is ietwat verlegen, maar wel vindingrijk en ze heeft geld bij zich. Wanja ontfermt zich over Lizzy en samen beleven ze van alles, maar je proeft al gauw dat Lizzy liever terug naar huis gaat.

De rode Lekturama boeken met de rode cassettebandjes. Wie kent ze nog? Ik had de versie met Het lelijke jonge eendje. Het verhaal op het cassettebandje liep synchroon met het boek. Was je aan het eind van de pagina, dan hoorde je een piep. Overigens begon het cassettebandje altijd met een vrolijk en typisch melodietje.

Ik maakte ook kennis met de jeugdboeken van Simone van der Vlugt. Ik was dertien en las toen De amulet. Later ook De guillotine, Zwarte sneeuw etc. En zo ben ik eigenlijk met haar boeken opgegroeid, want tegen de tijd dat ik thrillers ging lezen, had zij ook haar eerste thriller geschreven.

Welk kinderboek zou je heel graag nog eens (zelf) willen lezen?
Ik heb Kinderen van Moeder Aarde van Thea Beckman ongelezen in mijn kast staan. Ik las ooit een hoofdstuk, maar het boeide me niet zo. Het las langzaam en het was een behoorlijke dikke pil. Liever las ik iets wat herkenbaar was, wat realistisch was. Misschien wel eeuwig zonde dat ik dit boek altijd ongelezen in mijn kast heb laten staan. Daarom zou ik het boek graag een tweede kans willen geven.

En ik wil graag zelf de sprookjes van Grimm lezen. Ik heb de mooie versie van Lemniscaat. Die met Vrouw Holle op de kaft. Het boek ziet er als nieuw uit en ik ben er heel zuinig op! Het ligt helemaal onderaan in mijn boekenkast. Ik zie het ook niet dagelijks liggen. Maar het is dus wel een boek wat ik ooit op mijn gemak zelf wil lezen. Misschien dat ik het ooit koppel aan een project: “Een sprookje per dag” 😉

Wil je deze tag overnemen? Dat is prima en ik waardeer het als je dat ook even laat weten 🙂