30 november 2018

Levenshaast van Ingeborg van Beek

Ik las de autobiografie ‘Levenshaast’ vrij snel uit. Ingeborg van Beek krijgt na een epileptische aanval te horen dat ze een hersentumor heeft. In ‘Levenshaast’ doet ze haar verhaal over deze periode in haar leven.

Ingeborg van Beek is in ‘Levenshaast’ samen met Peter en heeft twee kinderen. Ze heeft een goede baan op de Zuidas en leeft gehaast, heel gehaast. In plaats van op de rem te staan na de diagnose raast ze maar verder. Ze ondergaat een heftige operatie, gaat van scan naar scan en haar emoties liggen overhoop.

Vlot, maar ook grof en afstandelijk

Ingeborg schrijft vlot, maar met weinig gevoel, hierdoor wordt het moeilijk om dichtbij haar te komen. Daarbij is haar schrijfstijl bij vlagen grofgebekt, bot en afstandelijk. In dit waargebeurde verhaal volgen we echter maar een klein deel van haar leven, dus is het lastig oordelen over hoe Ingeborg van Beek in werkelijkheid is, maar de indruk die ik met dit boek kreeg was niet echt positief.

Ingeborg leeft een jetset-leven tussen zakenlui en heeft een obsessie voor haar werk. Er wordt gefeest, er is veel alcohol en zelfs drugs. Ondanks haar diagnose, medicatie en mogelijke epileptische aanvallen. Ingeborg dendert maar door, om maar niet stil te hoeven staan bij het leven zelf. Hiermee verliest ze af en toe de grip op de werkelijkheid. Ze kampt met levensvragen en emotionele problemen en bezoekt diverse hulpverleners.

Lastige situatie

Ik begrijp dat het je houding en je gedrag drastisch kan veranderen als je de diagnose hersentumor krijgt. Maar ik vraag me af of ik dat wel een legitiem excuus vind om mensen in je naaste omgeving zo bot en respectloos te behandelen. Ook gebruikt Ingeborg van Beek ietwat neerbuigende bijnamen voor mensen die ze tegenkomt in diverse takken van de hulpverlening.

Misschien was het haar manier van omgaan met deze situatie, maar ik zou het persoonlijk niet prettig vinden als ik mezelf met zo’n bijnaam tegen zou komen in een boek van iemand die ik met -goede bedoelingen- heb geholpen.

Gevoel

Ingeborg van Beek legt met ‘Levenshaast’ een deel van haar leven bloot, er valt zeker wel iets te zeggen over het feit dat ze zichzelf ook niet spaart, ze is zelf ook kritisch over haar eigen gedrag en wat ze aanricht. Het lastigste is echter dat er zo weinig gevoel in haar boek is gestopt, waardoor het vooral lastig wordt om met haar mee te leven en om haar rare acties en uitspraken te begrijpen.

Ik heb diverse filmpjes gezien op Youtube met Ingeborg aan het woord over haar boek en daar praat ze wel met gevoel, toont ze liefde naar haar gezin toe en komt ze minder afstandelijk over. Ik begrijp ook uit interviews dat Ingeborg en Peter uit elkaar zijn en dat ze al een tijd een nieuwe relatie heeft.

Wat me vooral opvalt in de interviews is berusting in haar verhaal en houding en het boek is juist geschreven in de periode dat haar leven haastig was. Het boek is van 2016, dus begrijpelijk dat het leven van Ingeborg in die tussentijd nogal veranderd is.