24 september 2023

Mailen met Bertina Mulder

Vandaag mailen we met Bertina Mulder! Zij debuteerde enkele jaren geleden met de roman ‘Wisselwerking‘, kreeg de smaak te pakken en ondertussen heeft ze al een rijtje boeken geschreven.

Na Wisselwerking schreef ze het spannende boek ‘De rode magneet‘, waarin de rode planeet Mars een rol speelt. Bij ‘De Veluwse verdwijning‘ en ‘De IJsselbrief’ bleef ze dichter bij huis. Bertina Mulder is naast auteur ook actief in de huisartspraktijk van haar man en ze is tekstschrijver en webredacteur.

Als je terugkijkt naar je debuut ‘Wisselwerking’ en ‘De IJsselbrief’ in welk opzicht ben je dan het meest gegroeid?

Ik denk dat er in ‘De IJsselbrief’ meer lagen zitten. Vanwege het thema Alzheimer speelde ik in deze roman bewust met het concept van de ‘onbetrouwbare verteller’. Dat betekent dat niet alles wat hoofdpersoon Mandy denkt en zegt per se waar is, het is vooral háár perceptie van de waarheid.

Ik let nu meer dan toen op het perspectief (ook een schrijftechniek) en ik krijg regelmatig complimenten over de dialogen. Het schrijven is deels toch ook een ambacht, want als je veel schrijft, wordt je vanzelf beter. Ook schrijfcursussen en de feedback van redacteuren gaven mij meer inzicht in de schrijftechnieken.

Hoe kom je aan de ideeën voor jouw boeken?

Bij mijn debuut ‘Wisselwerking’ wilde ik mijn kennis van de communicatie inzetten voor het inleven in personages die veel afwijken van wie ik zelf ben (een student en een oude man). Beiden maken op dezelfde plek hetzelfde mee, maar ze beleven het anders. Mijn Marsthriller ‘De rode magneet’ is geïnspireerd op een vacature van de Nederlandse organisatie Mars One. Ze zochten astronauten die bereid waren om een (enkele!) reis naar Mars te ondernemen. Ik vroeg me af hoe zo’n reis zou zijn, want uiteindelijk is de mens de zwakste schakel. Tegenwoordig richten ze zich gelukkig ook op de terugreis.

Mijn misdaadroman ‘De Veluwse verdwijning’ is gebaseerd op een opvallende rouwadvertentie, waaruit viel op te maken dat de vrouw zelf, haar man en haar katten in korte tijd na elkaar waren overleden, terwijl er geen rouwdienst of nabestaanden werden genoemd. Mijn roman ‘De IJsselbrief’ is gebaseerd op de waargebeurde vondst van flessenpost in de IJssel. In deze fles zat een filosofisch getinte, Engelstalige brief, die was ondertekend door ene Mandy. Ik las hierover in dagblad de Stentor. Boven het artikel stond ‘Wie is Mandy?’. In mijn verhaal (deels feiten, deels fictie) leer je Mandy en haar dilemma kennen, waardoor je haar brief beter begrijpt.

Bezoek jij de plaatsen waar je over schrijft?

‘Wisselwerking’ speelt zich af in een fictieve stad, maar het stadhuis dat de oude man tekent is gebaseerd op het oude stadhuis in mijn geboortedorp Winterswijk. Voor mijn Marsthriller ‘De rode magneet’ heb ik gesproken met medewerkers van ESA/Estec in Noordwijk en een ingenieur van SpaceX. Allemaal mensen die daadwerkelijk met Marsmissies bezig zijn en dus veel over deze planeet konden vertellen.

‘De Veluwse verdwijning’ speelt zich af rondom mijn huidige woonplaats Epe, dus daarvoor hoefde ik niet ver te reizen. Voor ‘De IJsselbrief’ bezocht ik Gorssel en het nabijgelegen uiterwaardengebied van de IJssel, waar hoofdpersoon Mandy woont. Daarnaast bekeek ik de plek bij Deventer waar de flessenpost uit de IJssel was gevist en sprak ik met de vinder van de fles, de schipper van het Deventer pontje.

Over welk onderwerp zou je nog graag een boek willen schrijven?

Voor mijn volgende boek wil ik het ‘ruilspel’ gebruiken. Het wordt een roman met de werktitel Toegevoegde waarde. Bij zo’n spel probeer je telkens met iemand een object te ruilen, met als doel dat je daarmee telkens iets van meer waarde in je bezit krijgt. Er zijn al mensen geweest die begonnen met iets heel kleins en uiteindelijk een appartement in hun bezit kregen. Dat lijkt onmogelijk, maar het is toch echt waar.

De ruilmissie van mijn hoofdpersoon wordt een soort roadtrip, waarbij ze een aantal bijzondere mensen ontmoet. Ze heeft grappige en ontroerende ontmoetingen, maar niet iedereen is haar gunstig gezind. Er zullen dus ook spannende stukken in de roman voorkomen.

Samen met jouw man run je een huisartspraktijk, je bent zelfstandig tekstschrijver en webredachter, hoe deel jij in dit drukke leven schrijftijd in?

Tussen mijn eerste drie boeken zat anderhalf jaar, maar in de, voor een huisartsenpraktijk drukke, coronatijd schreef ik weinig. Ik had er niet genoeg concentratie voor. Daardoor kwam ‘De IJsselbrief’ pas vier jaar na mijn laatste boek uit. Enige tijd geleden hebben we een praktijkmanager aangenomen. Zij nam veel van mijn administratieve taken over (personeelszaken, kwaliteit, etc.).

Nu heb ik meer tijd om te schrijven. Dat wil niet zeggen dat mijn volgende boek snel uitkomt, want ik wil wel veel aandacht geven aan de verdieping van het verhaal. En als ik klaar ben, moet ik natuurlijk ook nog mee in de planning van mijn uitgever Neckar, want die geeft meer boeken uit dan alleen die van mij. We zullen zien.

Trouwens, bijna vergeten: in november verschijnt bij LetterRijn weer een bundel
met spannende verhalen (thema: verraad) en daarin komt ook een verhaal van mij, ‘Het thuisfront’.

Van Bertina Mulder verscheen:

Voor een overzicht van de korte verhalen:

Op de website van Bertina Mulder staan alle korte verhalen in een handig overzicht: klik

Hartelijk dank voor je tijd en leuke antwoorden Bertina Mulder!

3 reacties

  • 24 september, 2023 om 12:08
    ERNST PLEKENPOL

    Leuk hoor dat ze zo groeit in het schrijven…!



  • 25 september, 2023 om 01:15
    Margriet

    De Ijsselbrief ligt in onze camper in Australië. Hoewel we hier veel meemaken, wil ik de tijd nemen om het boek van mijn tweelingzus in alle rust lezen. Ik heb er alle vertrouwen in dat het een goed geschreven boek is en ik hoop dat, ondanks dat het een serieus en actueel onderwerp is, er wel wat typische Mulder-humor in terug te vinden is. Margriet



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: