28 januari 2024

Mailen met Eva Nagelkerke

Vandaag interview ik maar liefst twee dames! De zussen Victoria en Alexandra Nagelkerke vonden het leuk om mee te werken aan deze rubriek, dus werd het tijd om te mailen met elkaar!

Onder het pseudoniem schrijven de zussen spannende thrillers, maar ook feelgood-verhalen. Ik vroeg me af of lezers verrast reageren als ze niet één, maar twee dames aantreffen op een presentatie en of het samen schrijven nog steeds bevalt. We blikten ook nog even terug op ‘Stille wateren’ en ‘Niet mijn droom’ kreeg een nieuwe kaft.

Bevalt het jullie nog steeds om samen te schrijven, of hebben jullie ook ambitie om iets los van elkaar te doen?

Samen schrijven werkt nog altijd uitstekend voor ons. We vullen elkaar goed aan, eigenlijk steeds beter. En je hebt nooit last van een writers block, want als de een het even niet meer weet, pakt de ander het over. We moeten wel oppassen dat we niet te veel met elkaar vergroeien en van die enge evil twins worden. Zeker nu we ook allebei dwarsfluit zijn gaan spelen…

Hoe gaat dat als jullie allebei signeren op een presentatie of beurs? Laten mensen door jullie allebei een handtekening zetten? En zijn lezers soms verrast wanneer ze twee dames treffen?

Iedere lezer krijgt netjes twee handtekeningen, anders is het niet compleet. Op de Huishoudbeurs dit jaar was het zo druk dat we de boeken over de hoofden van mensen heen aan elkaar moesten aanreiken om er handtekeningen en opdrachten in te zetten. Beetje hectisch, maar erg leuk.

Vaak willen mensen weten hoe het is om met je zus te schrijven. De meeste zeggen dat ze er niet aan moeten denken, zelfs als ze een goede band hebben. Tegenwoordig weten de meeste lezers al wel dat er een duo schuilgaat achter Eva Nagelkerke, hoewel niet iedereen meteen ziet dat we zusjes zijn.

Even terug de tijd naar ‘Stille wateren’, hoe kwamen jullie op dat verhaal? Die aparte moeder en natuurlijk die krekels…

Zoals elk verhaal van ons begon het met een paar losse flarden van ideeën. Als er dan bij ons allebei een vonk overslaat, komt er vanzelf steeds meer bij. We hebben veel nagedacht over iets wat de problemen van Sophie goed zou verbeelden en wat haar uniek zou maken.

Tijdens een lange autorit kwamen we plotseling uit bij die krekels. Toen keken we elkaar (kort, geen zorgen) aan en wisten we dat dat haar kwelduivels zouden zijn. Dat hielp het verhaal meteen sprongen vooruit. En dan die moeder nog die haar zo onderdrukt en klein maakt, we kregen tijdens het schrijven wel steeds meer medelijden met die arme Sophie. Ze is voor ons allebei ook wel de hoofdpersoon met wie we het allermeest hebben meegeleefd.

Bijna elke thriller van jullie eindigt met een bizarre wending, hebben jullie het daar lang over samen en hoe werken jullie dat uit?

Soms dient zo’n wending zich al aan als we het boek aan het opzetten zijn. Maar het gebeurt ook dat er tijdens het schrijven wendingen ontstaan die alles weer in een ander licht plaatsen. Hoewel we van tevoren een schema maken en een soort draaiboek, blijven we wel open staan voor veranderingen en ontwikkelingen die uit zichzelf naar boven komen drijven.

Jullie hebben ook een feelgood-serie geschreven, ‘De nachttaxi’, hoe beviel dat en gaan jullie meer feelgood schrijven?

‘De Nachttaxi’ voor Kobo Plus was onze eerste feelgood. Er waren wel momenten dat we ons moesten inhouden en het niet te spannend of te akelig moesten laten worden. Je bent toch een beetje gewend dat er bloed moet vloeien 😉 Het was een heerlijk verhaal met een erg leuke hoofdpersoon en we hebben ervan genoten om het te schrijven.

Net als onze thrillers heeft de serie wel een diepere laag. Alle personages hebben zo hun eigen obstakels om te overwinnen. We hadden erg te doen met een van de passagiers van de Nachttaxi, mevrouw de Beauregard die de weg kwijt is in haar geheugen, maar uiteindelijk toch op haar plek komt.

En zijn er op thrillergebied nog interessante plannen voor 2024?

Om eerlijk te zijn… nee. Wel een leuk nieuwtje: onze jongste thriller ‘Niet mijn droom’ heeft onlangs een heel mooie nieuwe cover gekregen voor het e-book en het luisterboek. Op het moment zijn we bezig met andere schrijfprojecten, waaronder een historische roman. We schrijven dus veel, maar nu even geen thriller. Natuurlijk kan dat zo veranderen als plotseling het juiste verhaal in ons opkomt. Dat kan trouwens ook zomaar een feelgood zijn…

Van Eva Nagelkerke verscheen:

Voor mij was dit eerste keer dat ik een schrijversduo mocht interviewen en dat was erg gezellig om te doen! Ik ga binnenkort zeker ‘De nachttaxi’ lezen! Bij deze wil ik de dames Nagelkerke hartelijk bedanken voor dit leuke interview!

2 reacties

  • 28 januari, 2024 om 11:28
    Annelies

    Oeps, ik heb twee boeken van hen gelezen en had oprecht niet door dat het een duo was 😂



    • 28 januari, 2024 om 14:45
      Leesdame

      Nee, dat merk je tijdens het lezen ook helemaal niet. Het was toeval dat ik toentertijd meteen wist dat twee zussen waren. Toen schreven ze nog onder de naam Eva Monté.



Geef hier je reactie

Wellicht ook interessant voor je: