Mailen met Eveline Heijnen

14 januari 2024

Mailen met Eveline Heijnen

Vandaag mailen we met Eveline Heijnen. Ze is schrijfster, juf, moeder en altijd gezellig druk. Eveline was erg enthousiast toen ik met deze rubriek kwam, nu is ze zelf aan de beurt!

Eveline deelt met ons waarom ze graag het onderwijs combineert met het feelgoodgenre, maar ook waarom ze graag een kerstroman wou schrijven. Ik vroeg natuurlijk naar wie haar favoriete juf was uit ‘De juffen van Klimop’ en ik was nieuwsgierig welke boeken bij Eveline op het nachtkastje liggen (of op de e-reader staan).

Je bent juf én schrijfster, dat lijkt me druk, hoe combineer je dat?

Ik ben héél blij dat de jongste nu ook naar de basisschool gaat, zodat er een vaste dag is waarop ik kan schrijven. De maandag is mijn schrijfdag, dan zit ik het liefst achter mijn laptop vanaf dat ik thuiskom van de kinderen brengen tot ik ze weer moet ophalen. Het lukt me nog net om te lunchen tussendoor. In tijden dat ik geïnspireerd ben lukt het me ook om ’s avonds te schrijven, of in de middag als de kinderen hun schermtijd hebben.

In de weekenden probeer ik ook weleens een uurtje schrijftijd te claimen terwijl mijn man de kinderen vermaakt, maar om de een of andere reden lijken de kinderen dan áltijd in de werkkamer te willen spelen. Heel toevallig… De combi met werken in het onderwijs is goed te doen: ik werk slechts vier dagdelen.

Kies je er bewust voor om het onderwijs een rol te laten spelen in jouw boeken?

In het onderwijs ligt de inspiratie voor het oprapen. Mijn debuutserie speelt zich af in het voortgezet onderwijs. Er zijn twee delen uitgebracht én ik heb nog twee delen op mijn laptop staan (die wellicht nooit het levenslicht zullen gaan zien). De reden voor het schrijven van het eerste deel was simpel: ik wilde iets doen tegen de werkdruk in het onderwijs. Een feelgoodroman met hier en daar een tip leek me perfect. ‘De juffen van de Klimop-serie’ bevat drie personages die in het basisonderwijs werken.

Ik ben een beginnende schrijfster en zie/zag op tegen het doen van research. Het leek me gemakkelijker om te schrijven binnen een omgeving dat ik kende, zodat ik me kon focussen op het verhaal zelf, niet op de onderzoeken die ik nog moest doen. Ik zou nog honderd verhalen kunnen schrijven met een docent als personage, maar ik weet niet of lezers daarop zitten te wachten. Ik weet alleen dat mijn redacteur zei: ‘Doe maar een keer iets anders’. 😉

Welke juf is jouw favoriet uit ‘De juffen van de Klimop’ en komt er nog een vierde deel?

Charlotte is absoluut mijn favoriet, zeker in combinatie met Thijs. Ik heb met zo veel plezier aan dit verhaal gewerkt, het herschrijven was een feest en zelfs het terugluisteren van dit deel vond ik niet tenenkrommend, haha! Ik hou van de spanning tussen die twee en tijdens het schrijven heb ik ook ervaren dat enemies to lovers niet alleen leuk is om te lezen, maar ook om op papier te zetten. Er komt geen vierde deel. Ik ben wel nu De Zwaan en een vleugje van Thijs aan het gebruiken in een novelle, maar meer dan honderd woorden zullen (helaas) niet over hem gaan.

Je hebt ook een kerstroman geschreven, hoe was dat om te schrijven?

Ik wilde, naast mijn trilogie, graag een kerstnovelle schrijven. Het was middenin de zomer, de setting was er totaal niet naar, maar ineens zat er een verhaal in mijn hoofd en dat wilde eruit. Ik ben op dit moment ook een kerstnovelle aan het schrijven en ik weet nu: in de winter schrijft dat toch een stuk gemakkelijker. Ik word – op het moment dat ik dit schrijf – nog steeds omringd door led-lampjes en de kerstboom staat nog vol in het zicht. Het is makkelijker om me op deze manier in te leven dan wanneer ik een zonnebril op heb en de kinderen naast me liggen te plonsen in het zwembadje.

Wat kunnen we in 2024 van jou verwachten?

Ik werk nu aan twee projecten tegelijkertijd. In juni 2023 bezocht ik een concert van Muse en terwijl alle duizenden anderen stonden te genieten van de muziek, observeerde ik de man voor me en bedacht ik een heel verhaal met hem als personage. Het manuscript is wat woorden betreft al lekker op weg, maar ik moet nog wat research doen én er kwam ineens een tweede project tussendoor, dus ik heb geen idee wanneer dit te lezen gaat zijn.

En over dat tweede project: ik werk weer aan een kerstverhaal. Het zal een losstaand verhaal zijn, maar het is leuker als je ‘Vlak onder de maretak’ eerst gelezen hebt. Het verhaal ontstond op Eerste Kerstdag, toen ik tijdens het wandelen een buurvrouw sprak. En de rest… Met een beetje geluk is dat in het najaar te lezen.

Welke boeken liggen er nu op jouw nachtkastje?

Ik lees in bed alleen boeken vanaf mijn e-reader. Sinds ik die heb, bewaar ik de fysieke boeken voor als ik op de bank lees, en dat gebeurt eigenlijk maar zelden. Op dit moment lees ik de boeken van Amy Daws. Negen van de tien boeken die ik lees zijn geschreven door Nederlandstalige auteurs, maar voor de vertaalde boeken van April Books maak ik een uitzondering. Zodra ik hiermee klaar ben, lees ik ‘Wie ik ben zonder jou’ van Susan Muskee uit en daarna begin ik aan ‘Binnen de lijntjes’ van Mireille Versteeg, want dat boek ligt ook al veel te lang op me te wachten.

Wat wel altijd op mijn nachtkastje ligt, zijn mijn oordopjes. Voor het slapen luister ik altijd nog even een luisterboek. Op dit moment is dat ‘Even aan mijn moeder vragen’ van Danielle van Helden.