8 oktober 2023
Mailen met Rachel van Charante
Rachel van Charante is ondertussen één van mijn favoriete auteurs geworden! Laatst las ik ‘Schaduwdochter’, het eerste deel van de kastelen-serie en daar wou ik graag meer over weten!
Haar boeken zijn een mengeling van historische en hedendaagse verhaallijnen. Ze schuwt heftige thema’s niet en doet grondig research. Ik vroeg me af hoe Rachel van Charante te werk gaat, of ze het moeilijk vindt om over heftige zaken te schrijven en wat we kunnen verwachten van haar nieuwe serie. Tijd om te mailen met Rachel!
Met ‘Schaduwdochter’ ben je begonnen aan een nieuwe serie rondom acht kastelen. Hoe kwam je op dit idee?
Ik liep al een tijdje rond met een idee voor een thriller die zich in tegenwoordige tijd afspeelt, over een jonge vrouw die door omstandigheden in de prostitutie belandt. In diezelfde periode benaderde mijn uitgever me met de vraag of ik een historische serie wilde schrijven rondom de acht kastelen in Vorden, in de Achterhoek. Over dat idee was ik meteen enthousiast.
Ik kende Kasteel Vorden al, omdat ik er in de buurt woon en het tegenwoordig ook dienstdoet als museum. Ik ben er opnieuw naartoe gegaan en toen ik daar rondliep, in die historische setting, kwamen de personages bijna als vanzelf tot leven. Mijn oorspronkelijke verhaalidee voor de thriller in tegenwoordige tijd werd daar bijna automatisch omgebogen tot het verhaal dat het uiteindelijk geworden is; een historische roman met thrillerelementen.
Volgen deze boeken elkaar op qua verhaallijn, of kunnen lezers de boeken straks ook los van elkaar lezen?
Deel twee volgt deel één inderdaad op qua verhaallijn, maar het tweede deel zal ook opzichzelfstaand te lezen zijn. Al denk ik dat het ’t leukst is om beide boeken te lezen, omdat bepaalde gebeurtenissen dan misschien net iets beter op hun plek vallen tijdens het lezen.
Of deel drie ook een opvolgend deel zal zijn durf ik in dit stadium nog niet te zeggen. Na het schrijven van deel twee besluit ik of het verhaal van de familie Von Eckendorf-Lohmann verteld is of niet. Heb ik het gevoel dat hun verhaal verteld is, dan kies ik bij deel drie voor een nieuwe verhaallijn met nieuwe personages.
Je schrijft graag historische verhaallijnen gecombineerd met een verhaallijn in het heden, hoe hou je al die personages en gebeurtenissen uit elkaar?
Voor- en tijdens het schrijven plot ik. Ik schrijf de gebeurtenissen per hoofdstuk uit op post-its, waar ik vervolgens een soort tijdlijn van maak. Wat gaat er gebeuren in dat hoofdstuk, wat zijn de sociale verhoudingen onderling, wat speelt er intussen op de achtergrond, waar wil ik de lezer op het verkeerde been zetten; alles schrijf ik op. Zo creëer ik overzicht.
De verhaallijn uit het verleden is de “motor” van het verhaal. Daarom schrijf ik dit verhaal als eerste en de verhaallijn uit het heden schrijf ik als laatste. Die buig ik als het ware om de verhaallijn uit het verleden heen. Al met al is dat altijd een hele puzzel, maar heerlijk als al die puzzelstukjes dan op hun plek vallen.
In ‘Schaduwdochter’ speelt grensoverschrijdend gedrag een cruciale rol, hoe was het om deze heftige passages te schrijven?
Ik moest wel een slag maken om deze passages te kunnen schrijven. Als ik scènes schrijf die ver van me af staan, dan helpt muziek me vaak om in een bepaalde vibe te komen. Op Spotify heb ik voor elk boek een lijst met “schrijfmuziek” samengesteld. P.I.M.P. van 50 ct, Coolio’s Gangsta’s Paradise; het zijn nummers die niets met het boek te maken hebben, maar die ik bij het schrijven van Schaduwdochter grijsgedraaid heb, omdat die muziek me op de een of andere manier in de juiste schrijfflow bracht.
Ik merkte dat ik na het schrijven van zulke passages ook echt tijd nodig had om te ontladen. Dan keek ik bijvoorbeeld een luchtige serie, ging ik wandelen of even boodschappen doen. Ik moest bewust mijn gedachten verzetten om dat zware, rauwe gevoel van me af te schudden.
Hoe zou het leven van Guusje geweest zijn als ze in onze tijd was geboren?
Wat een leuke vraag. Guusje is een slimme en veerkrachtige jonge vrouw. En ze is zorgzaam. Ik denk dat ze, met de mogelijkheden die er tegenwoordig zijn, zou zijn gaan studeren. Iets in een medische richting. Ze zou iets zijn gaan doen waarbij ze voor anderen het verschil kan maken.
Tijdens het lezen moest ik vaak denken aan de serie Dowton Abbey, had jij dat ook tijdens het schrijven?
Heerlijke serie, Downton Abbey. Begrijpelijk dat je daaraan moest denken. Het is de bekendste kastelenserie, dus de koppeling is bijna niet níét te maken. Tijdens het schrijven namen mijn personages het over en ervaarde ik die Downton Abbey-vibe zelf niet. Gelukkig maar, want daar wilde ik bewust bij wegblijven.
De ‘Acht Kastelen-serie’ moest natuurlijk wel die fijne kasteelsfeer hebben, maar ook iets geheel nieuws worden, en ik denk dat dat gelukt is. Schaduwdochter heeft een heel andere invalshoek en een verhaallijn met heel andere thema’s, die zich ook deels in tegenwoordige tijd afspeelt. Allemaal elementen die het verhaal “eigen” maken.
Kan je al iets vertellen over het tweede deel uit deze serie? Een klein tipje van de sluier…
Deel twee gaat zich, net als mijn eerste twee boeken, afspelen gedurende de Tweede Wereldoorlog. Guusjes dochter Esmée speelt in deel twee de hoofdrol, maar ook Guusje keert terug. Het boek wordt trouwens heel losjes gebaseerd op ware gebeurtenissen; de ervaringen van verzetsstrijder Esmée van Eeghen worden in het verhaal verweven. Ik ben intussen gestart met schrijven; deel twee verschijnt in september 2024.
Van Rachel van Charante verscheen:
Graag wil ik Rachel van Charante hartelijk bedanken voor haar medewerking aan dit leuke interview!
Wellicht ook interessant voor je: