6 januari 2021

Naar het land van het lopend licht: dageraad van Marjet Maks

Meteen na het eerste deel (Duisternis) ging ik verder met het tweede deel uit de ‘Naar het land van het lopend licht’ serie.

In dit tweede deel gaan we nog niet vooruit, maar bekijken we dezelfde situatie door de ogen van Frans Maris. Terwijl hij thuis in zijn bed ligt dwalen zijn gedachtes naar zijn verleden. Zo speelde de Tweede Wereldoorlog een grote rol in zijn leven, liet hij zijn geliefde achter in Spanje en trouwde later twee keer. Frans had een bewogen leven met veel geheimen. Nu hijgt de dood in zijn nek en vooral Alma dramt door over zijn verleden.

Bijeneters

Bijeneters zijn vogels die voornamelijk leven in de warme delen van Europa. In dit boek worden ze vaak genoemd. Ik werd zo nieuwsgierig dat ik deze dieren opzocht. Ik heb geluisterd naar hun geluid en nu weet ik dus wat de hoofdpersoon steeds hoorde in Spanje!

‘Dageraad’ begint waar ‘Duisternis’ ook begon: Frans Maris verlaat het ziekenhuis, hij wenst geen behandeling voor zijn ziekte. Hij wil terug naar huis en in bed overdenkt hij zijn leven. In dit deel bekijk je alles vanuit zijn ogen, de behulpzame Alma komt nu ietwat drammerig over en als lezer zie je nu andere (kwetsbare) kanten bij dochter Amór.

Compact, maar ook diepgaand

‘Dageraad’ is een compacte roman, maar Marjet Maks gaat flink de diepte in. Ze legt het verleden van Frans bloot, je begrijpt hoe de verhoudingen liggen en wat hij het meest gemist heeft. De Spaanse Aurora betekende duidelijk veel voor hem, maar hij koos er toch voor om later terug te keren naar Nederland.

Door dit tweede deel vallen de puzzelstukjes van het eerste deel beter op hun plek. ‘Dageraad’ is meeslepend en zit -net als het eerste deel- vol mooie zinnen, metaforen en doordenkers. Zoals: “Dood was leven in een andere dimensie” en “Hij bleef maar in die pan soep van zijn leven roeren en met de lepel over de bodem schrapen, alsof hij die herinneringen van zijn ziel krabde.”

Voor lezers die de “Zussen-serie” van Lucinda Riley te langdradig en te zoet vinden, kan ik van harte deze serie aanraden. Marjet Maks schrijft een stuk vlotter en het verhaal kruipt onder je huid.