31 januari 2018

Plastic rozen van Sylvia Witteman

Ik lees graag columnbundels en gelukkig heb ik ook op dat vlak genoeg keus in Kobo Plus. ‘Plastic rozen’ ging mee naar mijn e-reader en ik deed er bijna een maand over. Niet omdat het saai was, maar ik las dit boek naast andere boeken, een paar columns tussendoor zijn leuk, maar niet om urenlang achter elkaar te lezen.

In deze bundel zijn de mooiste Volkskrant columns bij elkaar gebundeld die Sylvia Witteman in tien jaar had geschreven. Het komt dus ook voor dat je een column tegenkomt die ook al een keer in een andere bundel heeft gestaan. Deze bundel is een uitgave van 2015.

Makkelijk leesbaar

Columns lezen lekker weg, zo ook deze van Sylvia Witteman. Ze schrijft grappig, je krijgt vaak gelijk een beeld voor je ogen van de beschreven situatie en sommige zaken zijn pijnlijk herkenbaar. Het rondlopen en inschrijven op een middelbare school. Een kneuterig vacantiepark (met een c ja). Dat kinderen nauwelijks nog lezen. De zoon die graag GTA speelt. De kordaatheid van een Nederlandse huisarts. En een tamme rat die een peperdure operatie ondergaat.

Ook waren er een aantal columns die ik al kende uit andere bundels. Maar goed, dat heb je als een verzamelbundel leest waar columns bij elkaar worden gebracht van de afgelopen jaren. Ik vond het niet erg om sommige opnieuw te lezen, het blijft vermakelijk.

Tussendoor lezen

Een columnbundel lees ik vaak ergens naast. Naast een thriller, of roman. Ik doe er rustig een paar weekjes over. Als ik bijvoorbeeld graag nog even wil lezen, maar er komt visite, dan lees ik een paar columns tot de deurbel gaat. Of ik lees in bad wat columns. Je kunt een columnbundel altijd aan de kant leggen, maar ook rustig na een week weer oppakken.

Lees jij wel eens columnbundels?