13 februari 2020

Serpent van Carla de Jong

‘Serpent’ was het derde boek wat ik las van Carla de Jong, maar het eerste boek met het personage Birgitta Reve. Het is een psychologische “whodunit” thriller.

Als Ragna Ooms wordt vermoord, zorgt dit voor veel onrust in de psychiatrische kliniek waar zij werkzaam was. Rechercheur Birgitta komt erachter dat Ragna Ooms niet echt goed lag bij haar collega’s en dat er getwijfeld werd over haar deskundigheid. Psychiater Anton is ook werkzaam in deze kliniek. Hij heeft een relatie met Birgitta, maar door het moordonderzoek gaat hun contact een stuk stroever.

Anton en Birgitta

Anton heeft twee kinderen, ligt in een moeilijke scheiding en logeert noodgedwongen bij zijn vriend Paul op de bank. Hij voelt zich nergens echt thuis hierdoor. Zijn relatie met Birgitta staat op losse schroeven omdat Birgitta zich vastbijt in het oplossen van de moord op Ragna Ooms en haar collega’s mogen niets weten van deze relatie. Anton was niet dol op Ragna, begrijpelijk, want Ragna was een tegendraadse en aanwezige persoonlijkheid in de kliniek.

Birgitta is een onafhankelijke vrouw met een geheim. Dit geheim heeft ervoor gezorgd dat ze jaren eerder al brak met Anton, maar nu geeft ze deze relatie toch een tweede kans. Birgitta blijft echter tobben over dit geheim. Ze stort zich vol overgave op het verleden van Ragna. Dit verleden leidt haar naar een kliniek waar Ragna ooit is opgenomen. Het oplossen van de moord is ingewikkeld, het wordt er ook niet gemakkelijk op als ze ontdekt dat de vader van Ragna een zeer bekende televisiepersoonlijkheid is.

Mooi inkijkje in de wereld van de psychiaterie

Je moet er wel van houden, maar als het in je interessegebied ligt, dan is dit boek smullen! De wereld van de psychiatrie komt ruim aan bod en je merkt dat Carla de Jong weet waar ze over schrijft. Af en toe komen er wel wat dure woorden voorbij uit het psychiatrische jargon, maar met één tik op het scherm, vertelde mijn e-reader al de betekenis.

Ik genoot vooral van de dialogen, deze waren zo levend, dat het leek alsof ik op de gang mee stond te luisteren. Het perspectief wisselt steeds tussen Anton en Birgitta. Soms wordt dezelfde situatie twee keer belicht. Birgitta kijkt soms anders naar de dingen dan Anton, waardoor je weer anders naar het verhaal kijkt. Een langdradig stukje vond ik het geheim van Birgitta, hier wordt heel tergend traag naartoe gewerkt en op een gegeven moment had ik zoiets van: zeg het nou, dan kunnen we verder! Een andere lichte ergernis was het karikaturale gedrag van Antons ex.

Wie heeft het gedaan?

Steeds kwam er een stukje informatie vrij, waardoor ik weer een andere kijk op de zaak kreeg en de dader in een andere hoek zocht. Uiteindelijk ontvouwde de clou zich en dat was goed bedacht, maar niet echt een verrassing voor mij.

In maart ga ik ‘Outcast’ van Carla de Jong lezen. Birgitta Reve is hierin wederom de hoofdpersoon.